«Լու Սին»–ի խմբագրումների տարբերություն

}}

 

 

[[1913]] թվականին գրել է «Եղելություն» առաջին պատմվածքը։ [[1918]] թվականին հրատարակել է չինական նոր գրականության առաջին պատմվածքը՝ . «Խելագարի օրագիրը», այնուհետև՝ «Կանչ» ([[1923]]), «Թափառումներ» ([[1926]]) ժողովածուները։ Լու Սինի բազմաթիվ պատմվածքներ նվիրված են մտավորականությանը («Դեղը», «Փոքրիկ պատմահար», «Կուն Իցզի», «Փայլը»)։ Ստեղծագործության մեջ մեծ տեղ են գրավում [[արձակ բանաստեղծություն]]ները («Վայրի Լու Սին խոտեր», [[1927]])։ Լու Սինի երգիծական, հերոսական [[հեքիաթ]]ներն է ամփոփում «Հին զրույցները նոր ձևով» ([[1936]]) ժողովածուն։ Հրապարակախոսական հոդվածներում («Տաք քամի», [[1925]], «Շքեղ ամպհովանու տակ», [[1926]], «Այլախոհը», [[1932]] և այլ ժողովածուներ) արձագանքել է ներքին և արտաքին կյանքի հրատապ իրադարձություններին։