«Ենթագիտակցություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

<<Ենթագիտակցություն>> տերմինը առային անգամ օգտագործվել է [[Ֆրեյդ]]ի աշխատություններում, երբ նա հետազոտում էր հոգեբանական անալիզը,բաըց ժամանակի ընթացքում նա փոխարինեց այդ տերմինը` մեկ այլ <<անգիտակցական>> տերմինով (անգլ.unonscious) նշանակված իր կողմից տարացքների դուրս մղված տարացքների բնագավագներում։Ֆրեյդի հետևորդները, օրինակ` Ժակ Լական, հոգեկան կյանքի ուսումնասիրման ժամանակ ամբողջությամբ հրաժարվել է <<վրա/տակ>> տերմինների նկարագրումից։ Առանձնացվեց առանձին հասկացողություն <<ոչ գիտակցական>> (անգլ.noncoscious), գրեթե նույն հասկացությունն է ինչ <<անգիտակցականը>>, այդ թվում բնութագրում է նաև ռեֆլեքսային գործընթացները, որոնք չեն կարգավորվում գիտակցության կողմից։Սակայն հետագայում Կառլ Գուստավ Յունգը կրկին օգտագործեց ենթագիտակցություն տերմինը` նկարագրելու համար հնացած էությունը մարդու հոգեկանի (հնացած տեսակների)։Ենթագիտակցություն տերմինը հին ժամանակներում նույնպես օգտագործվել է իմացական հոգեբանության մեջ, արագ հիշողության տարածքները նշանակելու համար, որտեղ ուղեղը ինքնավար կերպով արձանագրում է մտքերը, այսինքն մտքեր որոնք հաճախ կրկնվում են, կամ մարդը տալիս է դրան առանձնահատուկ նշանակություն։ Այս դեպքում ուղեղը չի օգտագոծում շատ ժամանակ այդ մտքերը կրկին դանդաղ վերլուշելու համար,և միանգամից որոշումը կատարում է նախկին ալգորիթմից ելնելով(որը պահպանված էր այսպես կոչված արագ հիշուղության մեջ)։ Այս մտքերի <<ավտոմատացումը>> կարող է օգտակար լինել և մարդը կարող է արագ որոշում կայացնել (օրինակ արագ ձեռքը ետ քաշել տաք թավայից), բայց կարող է վնաց հասցնել երբ ավտոմատացվում է սխալ կամ անտրամաբանակ միտք։ Ճանաչողական թերապիայի հիմնական նպատակներից է ճանաչել այդ ավտոմատ մտքերը, և արագ հիշողությունից տեղափոխել դանդաղ հիշողություն,որպեսզի հեռացվեն սխալ գործընթացները ե գործողություններին տալ ճիշտ կարգավորություն:կարգավորություն։

Գիտակցությունը ,անհատի հոգեկան վիճակն է, որը սուբեկտիվորեն արտահայտում է անհատի ներքին աշխարհի կապը արտաքին միջավայրի հետ,ինչպես նաև դրանց միջև տեղի ունեցող իրադարձությունները:Գիտակցությունիրադարձությունները։Գիտակցություն տերմինը դժվար է որոշել,քանի որ նա օգտագործվում է որպես լայն սպեկտորի հասկացություն:Գիտակցությունհասկացություն։Գիտակցություն հասկացությունը իր մեջ ներառում է մտածողությունը,ընկալումը,երևակայությունը,ինքնագիտակցումը և այլն:Տարբերայլն։Տարբեր վիճակնեերում այն կարող է հանդես գալ որպես հոգեկան իրադրության տեսակ, և որպես ընկալման միջոց:Այնմիջոց։Այն կարոց է նկարագրված լինել որպես <<ես>> տեսանկյուն:Շատտեսանկյուն։Շատ գիտնականներ դիտարկում են գիտացությունը որպես ամենակարեվոր երեվույթ աշխարհում:Մեկաշխարհում։Մեկ այլ տեսանկյունից գիտնականները կարծում են,որ գիտակցություն տերմինը իրականում շատ անորոշ հասկացություն է:Գիտակցությունըէ։Գիտակցությունը չի կարող լինել ոչ այլ ինչ ,քան գիտակցական գործընթացներով օժտված էակների կյանքում կատարվող գորընթացներ:գորընթացներ։(Մարկս,Էնգելս):Ըստ գերմանական գաղափարախոսության՝ գիտակցությունը աստիճան է,որը արտահայտում է անձի հոգեկան գործունեությունը,որը կապված է մի շարք այլ գործունեությունների հետ:Ժամանակիհետ։Ժամանակի ընթացքում փիլիսոփաների և գիտնականների մոտ հարց է առաջանում,թե որն է գիտակցություն տերմինի խնդիրը ,որն է նրա շրջանակները ,ըստ նրանց այս տերմին գիտահետազոտական փորձարկման ենթակա առարկա է հանդիսանում,ինչպես նա հոգեբանության,նեյրոկենսաբանության խնդիրը,որոնք զբաղվում են արհեստական բանականության ուսումնասիրություններով:Գիտակցությունըուսումնասիրություններով։Գիտակցությունը որպես ընդունակություն պետք է կարողանալ տարբերել մտածողությունից,իսկ վերջինս հանդիսանում է գիտակցության <<ենթամիավորը>>:Ամենաարզ գիտակցությունը -սեփական զգայարանների և դրանց ամբողջականության [[զգացում|զգացումն]] է:է։