«Կենդանի նյութի հատկություններ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 2.
 
== Ինքնավերարտադրում (ռեպրոդուկցիա) ==
ԴաԻնքնավերարտադրումն ինքն իրենիր նմանին վերարտադրելու հատկությունն է, որի հիմքում ընկած է [[ԴՆԹ]]–ի ինքնակրկնապատկումը ([[ռեպլիկացիա]])։ Մոլեկուլային մակարդակի վրա այն իրականացվում է [[ԴՆԹ]]—ի մատրիցային սինթեզի սկզբունքով, որն իր հերթին ծրագրում է [[սպիտակուց]]ի կառուցվածքը, հետևապես և օրգանիզմի յուրահատկությունները։ Ինքնավերարտադրման հատկությունն ապահովում է սերունդների միջև անընդհատությունը և տեսակի պահպանումը։
[[Պատկեր:Baer embryos.png|thumb|250px|Տարբեր ողնաշարավորների սաղմերի ուսումնասիրությունը, զարգացման տարբեր շրջաններում: Հեկկելը արհեստականորեն նվազեցրել է սաղմերի միջև եղած տարբերությունը, որպեսզի հաստատի ռեկապիտուլյացիայի տեսությունը]]
 
== Ինքնավերանորոգում ==
Յուրաքանչյուր օրգանիզմի մահացած [[բջիջ]]ների կամ վնասված մասերի վերականգնելու հատկությունն է։
Տող 15 ⟶ 16՝
[[Նյութափոխանակություն|Նյութափոխանակությունը]] (մետաբոլիզմ) բջջում ընթացող քիմիական ռեակցիաների ամբողջականությունն է, որն ապահովում է նրա կառուցվածքը և ֆունկցիան։ Այն կազմված է միմյանցով պայմանավորվող, բայց իրար հակադիր երկու պրոցեսներից՝ ասիմիլյացիա կամ [[անաբոլիզմ]] և դիսիմիլյացիա կամ [[կատաբոլիզմ]]։ Անաբոլիզմը չի կարող ընթանալ առանց կատաբոլիզմի և հակառակը, որովհետև առաջինում ստեղծվում են բջջին բնորոշ նյութեր, միաժամանակ կուտակելով [[էներգիա]]յի որոշակի պաշար։ Կատաբոլիզմի ընթացքն ապահովում են անաբոլիզմի գործընթացում սինթեզված նյութերը՝ [[ֆերմենտներ]]ը, որոնք մասնակցում են օրգանական նյութերի քայքայմանը և էներգիայի առաջացմանը։
 
== Կազմավորման ուրույնությունը և նրա հարաբերական կայունության պահպանումնպահպանումը ==
Ցանկացած օրգանիզմին բնորոշ է յուրովի կառուցվածք, որի շնորհիվ նա ունի որոշակի ձև, չափ, քիմիական բաղադրություն։ ՕրանիզմներիՕրգանիզմների կառուցվածքային տարրական միավորը բջիջն է։ Իր հերթին որոշակի կառուցվածք ունեցող բջիջներն առաջացնում [[հյուսվածքներ]], իսկ վերջիններս՝[[օրգան|օրգաններ]] ապա [[օրգանիզմ]]։ Մոլեկուլների անկանոն, քաոտիկ շարժումները կանոնավոր դարձնելու ունակությունը կենդանի նյութի կառևորագույնկարևորագույն հատկությունն է։ Կենդանի նյութի կազմավորման գրեթե բոլոր մակարդակներում (մոլոկուլային, բջջային և այլն) տեղի էեն ունենում բազմաթիվ կենսաքիմիական ռեակցիաներ, նյութերի, էներգիայի և ինֆորմացիայի հոսք, որոնք խիստ կարգավորված են։
Բջիջներն արտաքին միջավայրից սննդանյութերի միջոցով (սպտակաուցներսպիտակուցներ, [[ճարպեր]], [[ածխաջրեր]]) կլանում են էներգիա, որն օգտագործվում է բազմաթիվ ֆունկցիաների իրականացման համար։ Այդ նյութերի քայքայումից առաջացած էներգիան ծախսվում է․
* նոր նյութերի սինթեզի համար(ասիմիլյացիա),
* բջջի կառուցվածքային բաղադրամասերի ստեղծման համար
* մեխանիկական աշխատնքիաշխատանքի (շարժման) իրականացման համար։
 
== [[Ժառանգականություն]] և [[փոփոխականություն]] ==
Տող 26 ⟶ 27՝
 
== Գրգռականություն ==
Սա կենդանի նյութի ռեակցիան է ազդակների (գրգռիչների) նկատմամբ։ Այդ ազդակները կարող են լինել տարաբնույթ․ [[լույս]], սննդանյութեր և այլն։ [[Նյարդային համակարգ]] չունեցող օրգանիզմների գրգռականությունն արտահայտվում է տաքսիսով, տրոպիզմով, նաստիայով։ Տաքսիսը միաբջիջօրգանիզմներիմիաբջիջ օրգանիզմների(բակտերիաներ, ջրիմուռներ, նախակենդանիներ) կամ բազմաբջիջ օրգանիզմների առանձին բջիջների (լեյկոցիտներ) շարժումն է գրգռիչի նկատմամբ։ եթեԵթե այդ շարժումն ուղղված է գրգռիչի կողմը, կոչվում է դրական, իսկ հակառակ կողմը՝ բացասական [[տաքսիս]]։ [[Տրոպիզմ]]ն անշարժ կյանք վարող օրգանիզմի այս կամ այն մասի շարժումն է գրգռիչի նկատմամբ։ Այն նույնպես կարող է լինել դրական կամ բացասական։ ՕրինակՕրինակ՝ բույսի ցողունը թեքվում է դեպի լույսը՝ դրական [[ֆոտոտրոպիզմ]]։ Նաստիան բնորոշ է միայն բույսերին, երբ երբ նրանց մի քանի մասերը միաժամանակ շարժվում են գրգռիչի ազդեցությունից։ ՕրինակՕրինակ՝ որոշ ծաղիկների պսակը պարբերաբար փակվում է։ Նյարդային համակարգ ունեցող օրգանիզմների գրգռականությունն արտահայտվում է [[ռեֆլեքս]]ով ([[Պայմանական ռեֆլեքսներ|պայմանական]] և [[ոչ պայմանական ռեֆլեքսներ|ոչ պայմանական]])։
Գրգռականությունն օրգանիզմների և միջավայրի միջև ստեղծում է դինամաիկդինամիկ հավասարակշռություն։ Այն ունի պաշպանողականպաշտպանողական և հարմրողականհարմարողական նշանակություն։
 
== Կենդանի նյութը դիսկրետ է և ամբողջական ==
Տող 34 ⟶ 35՝
== Անհատական և ֆիլոգենետիկ զարգացում ==
 
Յուրաքանչյուր օրգանիզմի զարգացումը սկսվում է բեղմնավորված [[Ձվաբջիջ|ձվաբջջից]], որից առաջանում են հսկայական թվով բջջախմբեր և ապաապա՝ ամբողջական օրգանիզմ։ ԺառանգկանԺառանգական ինֆորմացիան իրականանում է անհատական զարգացման ընթացքում, ձևավորվում են հատկանիշներ, որոնք [[գենոտիպ|գենոտիպի]] և միջավայրի փոխազդեցության հետևանքներ են։
[[Ֆիլոգենետիկ զարգացում]]ը կենդանի էակների պատմական զարգացումն է՝ նրա ծագման, [[էվոլյուցիա|էվոլյուցի]]ոն գործընթացի երկարատև ուղին։
[[Ֆիլոգենեզ]]ն ուղեկվում է օրգանիզմների հսկայական բազմազանությամբ և միջավայրի պայմանների նկատմամբ բազմաթիվ հարմարանքների առաջացմամբ։
 
== Բազմացում (ռեպրոդուկցիա) ==
Կյանքի հարատևությունը, տեսակի պահպանումը պայմնավորվածպայմանավորված է [[ռեպրոդուկցիա]]յի հատկությամբ, առանց որի կենդանի էակների ոչ մի ձև, ոչ մի տեսակ չեր կարող գոյատևել [[Երկիր|Երկր]]ի վրա։
 
== Օրգանիզմ–միջավայր փոխհարաբերություն ==
Յուրաքանչյուր կենդանի էակ գտնվում է միջավայրի և նրանում գոյատևող այլ օրգանիզմների հետ սերտ փոխհրաբերութան պայմաններում։ Կենդանի էակնրիէակների տարածվածությունը միջավայրում սահմանափակվում է մի շարք գործոնների առկայությամբ, ինչպես օրինակ, [[խոնավություն]], [[ջերմություն]], լույս, սննդանյութ և այլն։ Այդ պատճաով նրանք հարմարվում են սահմանփակ գոյապայմաններին։
օրգանիզմըՕրգանիզմը բաց համակարգ է, որովհետև միջավայրից նրա մեջ թափանցում են անհրաժեշտ նյութեր, էներգիա և միջավայր է արտազատվում օրգանիզմի կենսագործունեության արգասիքներ։ Կենդանի օրգանիզմների կենսագործունեության հետևանք է [[մթնոլորտ|մթնոլորտի]] [[թթվածին|ազատ թթվածին]]ը, երկրի [[հողածածկույթ|հողածածկույթը]], [[նավթ|նավթը]], [[ածուխ|ածուխը]], [[Տորֆ|տորֆը]] և այլն։
Իսկ ինչպե՞ս բնորոշել կյանքը, որնո՞րն է նրա նյութական հիմքը։ Կատարվել են բազմաթիվ փորձեր կյանքի, կենդանի նյութի գիտական ընդհանրացված բնորոշման համար, ընդգրկելով նրան բնորոշ ընդհանուր հատկությունները։
Ժամանակակից պատկերացմամբ, բոլոր կենդանի էակները կազմված են [[նուկլեինաթթուներ]]ից և սպիտակուցներից ([[նուկլեոպրոտեիդներ]])։ Կյանքի սուբստրատի բնորոշ առանձնահատկությունը նրա որոշակի կառուցվածքն է։ Նրանում կատարվում են բազմաթիվ կենսաքիմիական ռեակցիաներ, որոնք ընթանում են խիստ կանոնավոր, ներդաշնակ և միջավայրի հետ սերտ փոխազդեցության պայմաններում։
Ըստ կենսաքիմիկ Վ․ Ա․ Էնգելհարդի՝ կենդանի նյութի հատկությունն է ջերմային, քաոտիկ, անկանոն շարժումները դարձնել կանոնավոր ներդաշնակ համակարգ․ դա հակազդեցություն է աճող [[էնթրոպիա]]յին։ Էնթրոպիայի էությունը կայանում է նրանում, որ [[էներգիա]]յի բոլոր ձևերը փոխակերպվում են ջերմային էներգիայի և այն հավասարաչափ տարածվում է միջավայրի առարկաների միջև։
Տող 52 ⟶ 53՝
''Մեր բնորոշմամբ՝ կենդանի նյութը նուկլեինաթթուների և սպիտակուցների համակցություն է, որը միացած է բազմաթիվ այլ քիմիական միացությունների հետ՝ կազմելով որոշակի կառուցվածք ու բաղադրություն ունեցող ինքնվերարտադրվող, ինքնակարգավորվող բաց համակարգ, որում ներդաշնակորեն ընթանում է ինֆորմացիայի, նյութերի և էներգիայի հոսք միջավայրի հետ փոխազդեցության, փոխկապակցության պայմաններում։''
Այդ բնորոշման մեջ առանձնահատուկ տեղ են գրավում հետևյալ հիմնադրույթները․
# Կյանքի հիմքում ընկած է նյութականը՝ նուկլեոպրոտեիդները;:
# Կենդանի նյութն ունի որոշակի կառուցվածքային կազմավորում:
# Կենդանի օրգանիզմն օժտված է ինքնակարգավորման, ինքնանորոգման և ինքնավերարտադրման հատկություններով:
# Կենդանի նյութում անընդհատ տեղի է ունենում նյութերի և էներգիայի ինֆորմացիայի հոսք, որը կրում է խիստ կանոնավոր, ներդաշնակ բնույթ:
# Կենդանի նյութը կամ օրգանիզմը բաց համակարգ է, որովհետև հաղորդկցվումհաղորդակցվում, փոխկապակցվում է արտաքին միջավայրի հետ:
# Կենդանի նյութը միջավայրի քաոտիկ՝ անկանոն շարժումները իր մեջ դարձնում է խիստ որոշակի, կանոնավոր։