«Վարպետը և Մարգարիտան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վեպը գրողի կյանքի օրոք չի հրատարակվել:Բուլգակովը հույս չի ունեցել, որ «Վարպետն ու Մարգարիտան » կհրապարակվի [[ԽՍՀՄ|ԽՍՀՄ-ի]] օրոք, բայց նրա այրու՝ Ելենա Բուլգակովայի ջանքերով վեպի ձեռագիրը պահպանվել է մինչեւ [[1966 թվական|1966թ.]], երբ այն հրատարակվեց ([[ԽՍՀՄ|ԽՍՀՄ-ի]] փլուզումից 25 տարի առաջ ): Մտավորականության մեջ ձեռք է բերել մեծ տարածում,ընդհուպ մինչեւ տարածվելը ձեռքով տպագրված օրինակներով:

Ունի 2 սյուժետային գիծ՝ մեկը պատմում է 1930-ների [[Մոսկվա|Մոսկվայի]], մյուսը՝ [[ՔՀ]].[[30 թվական|30թ.]] Երշալայեմի( [[ռուսերեն|ռուս.]]՝ Ершалаим,[[Երուսաղեմ|Երուսաղեմի]]՝ [[հրեերեն|հրեերենին]] մոտեցրած անունը): Վեպի վերջում այս գծերը միավորվում են, եւ Պոնտիոս Պիղատոսը հանգստություն է գտնում՝ վերջապես շարունակելով իր ընդհատված խոսակցությունը Հեսու Գա-Նոցրիի ([[ռուսերեն|ռուս.]]՝ Иешуа Га-Ноцри,Հիսուս Քրիստոսի՝ հին [[հրեերեն]] Թալմուդական տեքստերից վերցրած անունը: