'''Այլաբանություն''', ալեգորիա ({{lang-el|allegoria}}` այլաբանություն), գեղարվեստական պատկեր կամ նկարագրություն, որի մեջ էականը ոչ թե նրա ուղիղ, այլ թաքնված իմաստն է:է։ [[Բնություն]]ից, [[կենդանի]]ների կյանքից վերցված կամ որևէ այլ պատկերի օգնությամբ այլաբանությունը տալիս է հասարակական այս կամ այն երևույթի փոխաբերական նկարագիրը:նկարագիրը։ Այլաբանության [[բովանդակություն]]ը պայմանական է, որի միջոցով բուն իմաստն արտահայտվում է անուղղակի կերպով:կերպով։ [[Արվեստ]]ի տարբեր ճյուղերում օգտագործվում են այլաբանական կայուն պատկերներ:պատկերներ։ Օրինակ` հայ [[մանրանկարչություն|մանրանկարչության]] և [[ճարտարապետություն|ճարտարապետության]] մեջ [[խաղող]]ի ու [[նուռ|նռան]] պատկերներն արտահայտել են [[հայ]] մարդու ստեղծագործ աշխատանքը, իսկ գեղարվեստական [[գրականություն|գրականության]] մեջ [[վարդ]]ի և սոխակի պատկերներով արտահայտվել է սիրո այլաբանությունը։ [[Առակ]]ները, [[առած]]ները, [[հանելուկ]]ները, [[հեքիաթ]]ները հիմնականում կառուցվում են այլաբանական սկզբունքով։ Դրանցում, օրինակ, [[աղվես]]ը խորամանկության արտահայտություն է, [[առյուծ]]ը` ուժի և հզորության, [[գայլ]]ը` ագահության, նապաստակը` վախկոտության, [[մրջյուն]]ն ու [[մեղու]]ն` աշխատասիրության և այլն:այլն։ Այլաբանական իմաստ կարող են ունենալ նաև այլ [[ժանր]]ի գործեր ([[Եղիշե Չարենց]]ի «Մահվան տեսիլ» [[պոեմ]]ը, [[Մաքսիմ Գորկի|Մաքսիմ Գորկու]] «Մրրկահավի երգը» [[բանաստեղծություն]]ը, «Դանկոյի սիրտը» [[պատմվածք]]ը և այլն)։
