'''Ակադեմիզմ''' ({{lang-fr|academisme}}) — XVII-XIX դարերի Եվրոպական [[Նկարչություն|նկարչության]] ուղղություն:ուղղություն։ Ակադեմիզմը զարգացել է դասական արվեստի արտաքին ձևերի հիման վրա:վրա։ Հետևորդներն այս ոճը վերագրում Հին Անտիկ աշխարհի և Վերածննդի դարաշրջանի արվեստի դասին:դասին։
[[Պատկեր:Ingres, The source.jpg|200px|մինի|ձախից|[[Դոմինիկ Էնգր|'''[[Դոմինիկ Էնգր]]''']] 1856թ.▼
Ակադեմիզմը օգնեց գեղագիտական կրթության մեջ օբյեկտների տեղաբաշխմանը, մարմնավորեց իր մեջ Անտիկ արվեստի ավանդույթները, որտեղ փոխհատուցելով գեղեցկության նորմերը` իդեալականացված է բնորդի կերպարը:կերպարը։ Ակադեմիզմիչ դասին են դասվում [[Դոմինիկ Էնգր|Ժան Օգյուստ Դոմինիկ Էնգրը]], [[Ալեքսանդր Կաբանել|Ալեքսանդր Կաբանելը]]ը, [[Ուիլյամ Բուգերո|Ուիլյամ Բուգերոն]]ն և [[Ֆյոդոր Բրունի|Ֆյոդոր Բրունին]]ն [[Ֆրանսիա|ֆրանսիայումֆրանսիա]]յում, [[Ալեքսանդր Իվանովի|Ալեքսանդր Իվանովին]]ն ու [[Կարլ Բրյուլով|Կարլ Բրյուլովին]]ին [[Ռուսաստան|Ռուսաստանում]]:ում։
[[XIX դար|XIX դարի]]ի առաջին կեսին Ռուսական ակադեմիզմի համար բնորոշ են բարձր թեմատիկան` բարձր փոխաբերական ոճով, բազմապլանությունը շքեղությունն ու բազմաֆիգուր լինելը:լինելը։ Շատ հանրաճանաչ էին [[Աստվածաշունչ|աստվածաշնչյան]] թեմաները, սրահային դեկորացիաները և պաշտոնական [[Դիմանկար|դիմանկարներըդիմանկար]]:ները։ Ակադեմիստների թեմատիկ աշխատանքները տարբերվում էին բարձր տեխնիկական հմտություններով:հմտություններով։
Կարլ Բրյուլովը, պահպանելով ակադեմիզմի կանոնները [[Կոմպոզիցիա (մշակույթ)|կոմպոզիցիայում]] և [[Գեղանկարչություն|գեղանկարչության]] տեխնիկայում, ընդլայնեց իր ստեղծագործությունների թեմատիկ վարիացիաները ուսումնական կանոններից դուրս:դուրս։ Իր զարգացման ընթացքում, XIX դարի երկրորդ կեսին, ռուսական ակադեմիական գեղանկարչությունը ներառեց իր մեջ ռոմանտիկ և ռեալիստական ավանդույթների էլեմենտներ:էլեմենտներ։ Ակադեմիզմն ինչպես մեթոդ ներկա է <<«Առաջադեմների>>» ընկերության անդամների մեծամասնության ստեղծագործություններում:ստեղծագործություններում։ Հետագայում ռուսական ակադեմիական գեղանկարչության համար հատկանշական դարձան պատմականությունը, ավանդույթայնությունը և իրատեսությունը:իրատեսությունը։
