«Արտաշես Հովսեփյան (քանդակագործ)»–ի խմբագրումների տարբերություն

մանկան շուրթերի աղերսը լսեց Ազատն Աստված:Աստված։<br />

Մուրճն էր պողպատե աղերսը իրեն:իրեն։<br />

Օրեր, ամիսներ, տարիներ բազում անցել-գնացել, ետ չեն դառնալու:դառնալու։<br />

Կնճիռն է ճակտին, հայացքում՝ խռովք:խռովք։<br />

Ձեռքին է մուրճը և չի ժանգոտվում:ժանգոտվում։<br />

կապույտ երկնի տակ հայրենի երկրի:երկրի։<br />

Հայաստանի Հանրապետության արվեստի վաստակավոր գործիչ է քանդակագործը՝ օժտված բացառիկ տադանդով և եզակի հմտությամբ:հմտությամբ։ Անխոնջ մշակն է աստվածատուր իր կոչումի»։<br />