«Սրբուհի Տյուսաբ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
չ →‎Կյանքը: վերջակետների ուղղում, փոխարինվեց: ւ: → ւ։ (3) oգտվելով ԱՎԲ
Տող 18.
1887թ. հետո քրոնիկական գլխացավերի պատճառով դադարում է զբաղվել գրական գործունեությամբ։ Հանգանակություններ է կատարում Դպրոցասեր տիկնանց ընկերության և [[Երզնկա]]յի դպրոցի օգտին, օժանդակում է Գալֆայան որբանոցին, այցելում մի շարք դպրոցներ։ Նրա շնորհիվ ձեռք է բերվում [[Հովհաննես Այվազովսկի|Հովհ. Այվազովսկու]] նկարներից մեկը և դրվում Միացյալ ընկերության վիճակահանության։ Տյուսաբը հովանավորում է նաև Ասիական ընկերության լսարանները՝ կազմակերպելով գրական-երաժշտական հանդեսներ, ղեկավարում [[Պետրոս Ադամյան]]ի բեմական գործունեության 25-ամյա հոբելյանի տոնակատարության մասնախումբը։
 
1889 թ. նոյեմբերին Տյուսաբը դստեր հետ մեկնում է [[Փարիզ]]՝ բուժվելու:բուժվելու։ Ճանապարհին կանգ է առնում [[Պլովդիվ]] քաղաքում, որտեղ նևրոպաթոլոգ Ժան Մարտեն Շարկոն նրա մոտ հայտնաբերում է նյարդային սուր բորբոքումներ և իր նշանակած բուժումով էապես թեթևացնում նրա վիճակը:վիճակը։ Տյուսաբը մոտ երկու տարի մնում է Փարիզում:Փարիզում։ 1891 թ.՝ [[Կոստանդնուպոլիս|Պոլիս]] վերադառնալուց մի քանի ամիս անց, [[թոքախտ]]ից մահանում է նրա դուստը՝ 18-ամյա Դորին։
 
Տյուսաբը մահացել է [[1901]] թ. [[հունվարի 3]] (16)-ին՝ 60 տարեկան հասակում՝ [[քաղցկեղ]]ից։ Նրա աճյունն ամփոփվում է [[Շիշլի]]ի Լատինաց գերեզմանատանը՝ դստեր կողքին։ Հարազատների կողմից նրա շիրմին կանգնեցվում է համեստ մի հուշարձան ֆրանսերեն տապանագրով. «Հրաշալի կնոջն ու մորը, նրան, որ ուներ սրտի բոլոր առաքինությունները և մտքի բոլոր շնորհները։ Հավերժ հարգանք ու ափսոսանք»։