«Վիկտոր Շկլովսկի»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ կետադրական, փոխարինվեց: : → ։ (3)
Տող 3.
== Կենսագրություն ==
 
{{Խմբագրում եմ|TTatev Mkrtchjan}}Վ․Բ․ ՇկոլովսկինՇկլովսկին ծնվել է 1893թ֊ի հունվարի 12 (24)֊ին Սանկտ֊Պետերբուգում։ Հայրը (հրեական ծագմամբ)՝ Բորիս Վլադիմիրի ՇկոլովսկինՇկլովսկին, եղել է մաթեմատիկոս (հետագայում՝ ծանր հրետանային դասընթաների պրոֆեսոր), իսկ մայրը՝ Վառվառա Կառլովան ունեցել է գերմանական ծա֊ գում։<ref>Վ» Բ․ ՇկալովսկիՇկլովսկի, Սենտիմենտալ ճանապարհորդություն</ref>։ Հոր հարազատ եղբայրը՝ Իսահակ Վլադիմիրի ՇկալովսկինՇկլովսկին (1864-1935), եղել է հայտնի լրագրող, քննադատ և հանդես է եկել Դիոնեո կեղծանվամբ։ Վիկտոր ՇկալովսկուՇկլովսկու ավագ եղբայրը՝ Վլադիմիր ՇկալովսկինՇկլովսկին (12/03/1889 - 11/24/19371(937,) բանասեր էր և դասավանդել է Սանկտ֊Պետերբուրգի ուղղափառ հոգևոր ակադեմիայում՝ որպես ֆրանսերենի ուսուցիչ։ Վերջինս 1919-1922 թվականներին հանդիսացել է Պետրոգրադի ՈՒղղափառ միաբանության խորհրդի անդամ, բազմիցս ձերբակալվել է և 1937թ֊ին գնդակահարվել։ Մյուս եղբայրը՝ Նիկոլայ Շկոլովսկին (1890-1918), գնդակահարվել է 1918թ֊ին՝ որպես սոցիալիստական հեղափոխական։ Քույրը՝ Եվգենի ՇկալովսկինՇկլովսկին (1891-1919) մահացել է Սանկտ֊Պետերբուրգում 1919 թ֊ին։
Վիկտոր ՇկալովսկուՇկլովսկու երիտասարդությունն անցել է Սանկտ֊Պետերբուրգում։ 1910 թ֊ին ձախողեց Նիկոլաևյան կորպուսի կուրսանտի քննությունները։ 1913թ֊ին արծաթե մեդալով ավարտեց Ն․Պ․ Շեպովալնիկովայի մասնավոր գիմնազիան։ Գիմնազիայում ուսանելու տարիներին սկսեց տպագրվել «Գարուն» ամսագրում։ Սովորել է Սանկտ֊Պետերբուրգի համալսարանի պատմության և բանասիրության ֆակուլտետում։ Նա հաճախում էր այնպիսի հայտնի դասախոսների դասախոսություններին, ինչպիսիք էին ակադեմիկոսներ Կռաչկովսկին և Բոդուեն դը Կուռտենեն։
Երբ սկսվեց Առաջին համաշխարհային պատերազմը, 1914թ֊ի աշնանը Վիկտոր ՇկալովսկինՇկլովսկին որպես կամավոր, միացավ ռուսական բանակին։ Զինվորական մի քանի մասնագիտություն փոխելով՝ 1915թ֊ին վերադարձավ Պետերբուրգ, որտեղ ծառայության անցավ Զրահապատ ։հրահանգիչ֊սպաների դպրոցում։
Այս ժամանակահատվածում Շկլովսկին մի խումբ համախոհների հետ (Լ․ Պ․ Յակուբինսկի, Է․ Դ․ Պոլիվանով, Օ․ Մ․ Բրիկ և ուրիշներ) պատրաստում են պոետական լեզվի տեսության առաջին և երկրորդ հրատարակությունները (1916, 1917), որտեղ ներառվել է նաև Շկլովսկու ավելի ուշ գրված «քրիստոմատեական «Պոեզիայի և անհասկանալի լեզվի մասին» և « ․
После начала Первой мировой войны осенью 1914 года ушёл добровольцем в армию. Сменил несколько военных специальностей и в 1915 году вернулся в Петроград, где служил в школе броневых офицеров-инструкторов. В этот период с группой единомышленников (Л. П. Якубинский, Е. Д. Поливанов, О. М. Брик и др.) он готовил первый и второй выпуски Сборников по теории поэтического языка (1916, 1917) , куда вошли и ставшие впоследствии хрестоматийными работы самого Шкловского «О поэзии и заумном языке» и «Искусство как приём». В 1916 году Шкловский стал одним из зачинателей «Общества изучения теории поэтического языка» (ОПОЯЗ), объединившего теоретиков формальной школы в литературоведении; ввёл термин «остранение».
 
Այն բանից հետո, Առաջին համաշխարհային պատերազմի աշնանը 1914 լքել է բանակը, որպես կամավոր։ Նա փոխարինել է մի քանի ռազմական մասնագիտությունների եւ 1915-ին նա վերադարձավ Պետերբուրգ, որտեղ նա ծառայել է զրահապատ դպրոցը հրահանգիչ սպաների. Այս ժամանակահատվածում մի խումբ համախոհների (LP Yakubinsky, EDPolivanov, Օսիպ brik et al.), Նա պատրաստվում էր առաջին եւ երկրորդ հրատարակություն տեսության բանաստեղծական լեզվի (1916, 1917 թ.) , Որը ներառում հետագայում դարձավ պարադիգմատիկ աշխատանքը Shklovsky «On պոեզիա եւ խրթին լեզվով» եւ «Արտ որպես տեխնիկայով.»։ 1916 թվականին Shklovsky մեկն էր պիոներների «Հասարակություն համար ուսումնասիրության տեսության բանաստեղծական լեզվի» ​​(OPOYaZ), որ համախմբեց տեսաբաններ պաշտոնական դպրոցը գրական քննադատության. եզրը «օտարացում»։
После начала Первой мировой войны осенью 1914 года ушёл добровольцем в армию. Сменил несколько военных специальностей и в 1915 году вернулся в Петроград, где служил в школе броневых офицеров-инструкторов. В этот период с группой единомышленников (Л. П. Якубинский, Е. Д. Поливанов, О. М. Брик и др.) он готовил первый и второй выпуски Сборников по теории поэтического языка (1916, 1917), куда вошли и ставшие впоследствии хрестоматийными работы самого Шкловского «О поэзии и заумном языке» и «Искусство как приём». В 1916 году Шкловский стал одним из зачинателей «Общества изучения теории поэтического языка» (ОПОЯЗ), объединившего теоретиков формальной школы в литературоведении; ввёл термин «остранение».
 
Այն բանից հետո, Առաջին համաշխարհային պատերազմի աշնանը 1914 լքել է բանակը, որպես կամավոր։ Նա փոխարինել է մի քանի ռազմական մասնագիտությունների եւ 1915-ին նա վերադարձավ Պետերբուրգ, որտեղ նա ծառայել է զրահապատ դպրոցը հրահանգիչ սպաների. Այս ժամանակահատվածում մի խումբ համախոհների (LP Yakubinsky, EDPolivanov, Օսիպ brik et al.), Նա պատրաստվում էր առաջին եւ երկրորդ հրատարակություն տեսության բանաստեղծական լեզվի (1916, 1917 թ.), Որը ներառում հետագայում դարձավ պարադիգմատիկ աշխատանքը Shklovsky «On պոեզիա եւ խրթին լեզվով» եւ «Արտ որպես տեխնիկայով.»։ 1916 թվականին Shklovsky մեկն էր պիոներների «Հասարակություն համար ուսումնասիրության տեսության բանաստեղծական լեզվի» ​​(OPOYaZ), որ համախմբեց տեսաբաններ պաշտոնական դպրոցը գրական քննադատության. եզրը «օտարացում»։