«Պավել Տրետյակով»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Պավել Միխայիլի Տրետյակով''' ({{lang-ru|Па́вел Миха́йлович Третьяко́в}}; [[դեկտեմբերի 27]], [[1832]] – [[դեկտեմբերի 16]], [[1898]]), ռուս գործարար, բարերար, ռուսական արվեստի գործերի կոլեկցիոներ, [[Տրետյակովյան պատկերասրահ]]ի հիմնադիրը: հիմնադիրը։

Պավել Տրետյակովը ծնվել է [[1832]] թվականին, Մոսկվայում, վաճառականի ընտանիքում:ընտանիքում։ Կրթություն ստացել է տանը, սկսել է առևտրականի կարիերան և աշխատել հոր հետ:հետ։ Զարգացնելով ընտանեկան բիզնեսը` եղբոր` Սերգեյի հետ կառուցում են տեքստիլ գործարաններ, որտեղ մի քանի հազար մարդ էր աշխատում<ref>[http://community.livejournal.com/ru_history/2676230.html Петров Ю. А., Коммерческие банки Москвы. Конец XIX в. - 1914 г, М., РОССПЭН, 1998, Экономическая история. Документы. Исследования. Переводы. 86004-135-7]</ref>:։

Պավել Միխայիլովիչը երկար տարիներ չէր ամուսնանում:ամուսնանում։ [[1865]] թվականի օգոստոսին ամուսնանում է Վեռա Նիկոլայի Մամոնտովայի հետ, ով հայտնի վաճառական Սավա Իվանովիչ Մամոնտովի քույրն էր:էր։ [[1866]] թվականին ծնվում է նրանց ավագ դուստրը` Վեռան ([[1866]]-[[1940]]), հետո` Ալեքսանդրան ([[1867]]-[[1959]]), Լյուբովը` ([[1870]]-[[1928]]), Միխայիլը` (1871-1912), Մարիան` ([[1875]]-[[1952]]), Իվանը` ([[1878]]-[[1887]]):։ 1887 թվականին կարկրուկից և մենենգիտիտի բարդությունից Իվանը մահանում է, իսկ ավագ որդին` Միխայիլը, վատառողջ էր ծնվել: ծնվել։

[[1850]]-ական թվականներին Պավել Տրետյակովը սկսեց հավաքել ռուսական արվեստի կոլեկցիան, որը ի սկզբանե մտադիր էր նվիրաբերել քաղաքին: քաղաքին։

Ենթադրվում է, որ առաջին կտավները` «Գայթակղություն» և «Փոխհրաձգության ֆինլանդացի մաքսանենգների հետ» ([[1853]]), նա գնել է [[1856]] թվականին:թվականին։ Այնուհետև կոլեկցիան համալրվել է Իվան Տրուտնևի, Կոնստանտին Տրուտովսկու, [[Ալեքսեյ Սավրասով]]ի, Ֆյոդոր Բրունիի, Լև Լագորիոյի և այլ վարպետների կտավներով:կտավներով։

[[1864]] թվականին հավաքածուն համալրվում է ռուսական պատմության սյուժեով` Ֆլավիցկոգի «Իշխանուհի Տարականովան» կտավով: կտավով։

[[1860]]-ական թվականներին վերջում Պավել Տրետյակովը Ֆյոդոր Բրոնիկովին պատվիրում է ստեղծել «Պյութագորասցիների օրհներգը ծագող արևին» կտավը, որը դառնում է Վեռա Տրետյակովայի սիրելի գործը:գործը։

[[1874]] թվականին Տրետյակովը իր հավաքածուի համար կառուցում է պատկերասդրահի շենք, որը [[1881]] թվականից բացվում է հասարակության համար:համար։ 1892 թվականին Տրետյակովը հավաքածուն և պատկերասրահի շենքը հանձնում է Մոսկվայի քաղաքային դումային:դումային։ Մեկ տարի անց կառույցը անվանակոչվում է «Պավել և Սերգեյ Տրետյակովների անվան քաղաքային պատկերասրահ»:։ Պավել Տրետյակովին շնորհվում է Մոսկվայի պատվավոր քաղաքացու կոչում: կոչում։

Պատկեր:Stamp of USSR 1907.jpg|<small>Տրետյակովյան պատկերասրահի 100-ամյակին, նամականիշ, ԽՍՀՄ [[1956 ]] </small>

Պատկեր:Pavel Tretyakov PSE Russia 2010.jpg|<small>Ռուսաստանի հոգաբարձուները:հոգաբարձուները։ Պ. Մ. Տրետյակով, Ծրարը բնօրինակ նամականիշով, Ռուսաստան, [[2010]]</small>

* Грязнов А. И., Почётный гражданин Москвы:Москвы։ Страницы жизни Павла Михайловича Третьякова, Художник В. Корольков, Московский рабочий, 1982

* Ненарокомова И., Павел Третьяков и его галерея, Арт-Родник, 1998, isbn=5-88896-020-9}} (2-е изд. - М.:։ [Арт-Родник, [[2011]]. - 256 с., ил.- ISBN 978-5-404-00267-6)

* ''Милюгина Е. Г.'' Павел и Сергей Третьяковы. Собрание русской живописи. Москва. М.:։ Белый город; Редакция «Воскресный день», 2012. 240 с., 175 ил. (Музеи мира). ISBN:ISBN։ 978–5–7793–4031–1.

*[http://www.tretyakovgallery.ru/ru/museum/history/history_galery/history_galery_family/ Տրետյակովյան ընտանիքը 1704-1898 թթ. Տրետյակովյան պատկերասրահի կայքում]