«Պահպանման օրենքներ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Բերված օրինակները XX դ․ սկզբին Դ․[[Դավիթ ՀիլբերտիՀիլբերտ]]ի, Ֆ․[[Ֆելիքս ԿլայնիԿլայն]]ի, է․[[էմմի ՆյոթերիՆյոթեր]]ի աշխատանքներում սահմանված թեորեմի մասնավոր դեպքերն են։ Այդ թեորեմը ([[Նյոթերի թեորեմ]]) պնդում է, որ ֆիզիկական համակարգի որոշակի սիմետրիայի առկայությունը միշտ հանգեցնում է որոշակի պահպանման օրենքի։ Այն դեպքերում, երբ ուսումնասիրվող սիմետրիան մոտավոր է, այսինքն՝ խախտվում է այս կամ այն լրացուցիչ փոխազդեցությունների կամ պայմանների առկայությամբ, պահպանման օրենքն էլ է մոտավոր։ Այդպիսի մոտավոր պահպանման օրենքներ հաճախ են հանդիպում [[տարրական մասնիկների ֆիզիկա|տարրական մասնիկների ֆիզիկայում]]։ Օրինակ, [[ատոմի միջուկ|ատոմի միջուկում]] պրոտոնի և նեյտրոնի միջև գործող միջուկային ուժերը ([[ուժեղ փոխազդեցություններ]]) չեն փոխվում հայելային անդրադարձման ժամանակ, այսինքն՝ ձախ կոորդինատական համակարգից աջին անցնելիս։ Սակայն թույլ փոխազդեցությամբ պայմանավորված նեյտրոնի [[բետա-տրոհում]]ն արդեն այդ հատկությամբ օժտված չէ։ Համապատասխանաբար, առաջին դեպքում տեղի ունի համակարգի տարածական զույգության պահպանման օրենքը, իսկ մյուս դեպքում արդեն այդ մեծությունը չի պահպանվում (տես [[Լյոնդերս-Պաուլիի թեորեմ]])։