«Գևորգ Վարդանյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Գևորգ Վարդանյանը ծնվել [[Դոնի Ռոստով]]ում։ 1930 թվականին Վարդանյանների ընտանիքը տեղափոխվել է [[Իրան]], երբ Գևորգ Վարդյանը վեց տարեկան էր:էր։ Հայրը` Անդրեյ Վասիլի Վարդանյանը Իրականական պաշտոնյա, ձիթհանի գործարանի տնօրեն էր և կապված էր ռուսական ներքին հետախուզության հետ եւ հատուկ հանձնարույթամբ է մեկնում Իրան:Իրան։ Հոր անմիջական ներգործությամբ որդին անցնում է հետախուզական աշխատանքի:աշխատանքի։

Գևորգ Վարդանյանը 16 տարեկան պատանի էր, երբ կյանքը խորհրդային հետախուզության հետ կապեց:կապեց։

[[1951]] թվականին ավարտել է [[Երևանի պետական լեզվաբանական համալսարան]]ի օտար լեզուների ֆակուլտետը։ Երկար տարիներ աշխարհի տարբեր երկրներում, շատ բարդ իրավիճակներում, բազմաթիվ հետախուզական օպերացիաներ է իրականացրել։ Գևորգ Վարդանյանի կողքին միշտ եղել է նրա կինը, համախոհն ու գործընկերը՝ Գոհար Լևոնի Վարդանյանը, ով հայրենիքին մատուցած հետախուզական ծառայությունների համար պարգևատրվել է [[Կարմիր դրոշի շքանշան]]ով։ 2013 թվականին Գոհար Վարդանյանը պարգևատրվել է [[ՀՀ պաշտպանության նախարարություն|ՀՀ ՊՆ]] «Գևորգ Վարդանյան» գերատեսչական մեդալով<ref>[http://razm.info/12091 «Գևորգ Վարդանյան» մեդալը հանձնվեց Գոհար Վարդանյանին]</ref>:։ Հետախուզական վերջին գործուղումից Վարդանյան ամուսինները վերադարձել են [[1986]]թվականին։ Մի քանի ամիս անց Գոհար Վարդանյանը անցել է թոշակի, իսկ Գևորգ Վարդանյանն իր ծառայությունը շարունակել է մինչև [[1992]]թվականը։ Նույնիսկ թոշակի անցնելուց հետո, Գևորգ Վարդանյանը ակտիվորեն համագործակցել է արտաքին հետախուզության ծառայության հետ, հանդիպել է երիտասարդ գործընկերներին և նրանց է փոխանցել իր հարուստ կենսափորձը։

[[Մոսկվա]]յի Տրոեկուրովսկի գերեզմանատանը Գևորգ Վարդանյանին հուշարձան ե կանգնեցվել, որի հեղինակն է Անդրեյ Կովալչուկը<ref>[http://tvzvezda.ru/news/vstrane_i_mire/content/201210252331-r0d5.htm Գևորգ Վարդանյանին հուշարձան է կանգնեցվել] {{ref-ru}}</ref>:։