«Վրացական արվեստ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Համաքրիստոնեական և իրանական մոտիվների ու թեմաների գծա-դեկորատիվ վերամշակումը առկա է նաև [[Քանդակագործություն|քանդակազարդումների]] (ճարտարապետական հարդարանք, ստելաներ), [[Խճանկարչություն|խճանկարչության]] մեջ (5-6-րդ դարեր)։ 7-րդ դարի կեսից նկատելի է այդ, այսպես կոչված, «դասական ոճի» (ՍամծևրիսիՍամծերիսի) ավարտունությունը, որ դրսևորվել է 8-րդ դար-10-րդ դարի առաջին կես։ Մի շարք տեղական դպրոցներում կատարվել են նոր «ճարտարապետական լեզվի» որոնումներ (Գուրջաանիի 8-րդ դար, Վաչ-նաձիանիի 9-րդ դար, գմբեթավոր տաճարները)։ Քանդակագործության ասպարեզում վերջնականորեն հաղթահարվել է հելլենիստական ժառանգությունը (Աշոտ Կյուրապաղատի պատկերով հարթաքանդակը, Օպիզա, 9-րդ դար, Զարզմայի Աստվածածնի վերափոխման սրբապատկերը, 886 և այլն)։ Նույնը առկա է գեղանկարչության մեջ ([[Դավիթ Գարեջայի վանքային համալիր|Դավիթ Գարեջայի]], Նեսգունի որմնանկարները, Ցիլկանի Աստվածածնի սրբապատկերը են), իսկ գրքի [[մանրանկարչություն]]ը կախման մեջ է հին նմուշներից («Ադիշի ավետարան», 897)։