«Գերմանիայի միավորում»–ի խմբագրումների տարբերություն

[[Պատկեր:Brandenburger_tor_smallBrandenburger tor small.jpg|մինի|աջից|300px|Բրանդենբուրգյան դարպասը]]

'''Վերամիավորման հիմնախնդիրը Եվրոպայում,''' [[Իտալիա]]յի և [[Գերմանիա]]յի վերամիավորման գործընթացը 19-20-րդ դարերում:դարերում։ 19-րդ դարում նախկինի երկու զարգացած տերությունները` [[Սրբազան Հռոմեական Կայսրություն]]ը ([[Գերմանիա]]) և Իտալիան մնում էին պառակտված վիճակում:վիճակում։ Գերմանիայում ստեղծվել էին մի շարք ինքնավար իշխանություններ, որոնք իրենց հռչակել էին անկախ:անկախ։ Նրանք չէին ենթարկվում համագերմանական խորհրդարանին` Ռայխստագին և ունեին իրենց առանձին սահմանադրույունը:սահմանադրույունը։ Գերմանական իշխանություններից էին [[Պրուսիա]]ն (Արևմտյան Գերմանիայի Ֆեդերատիվ Միություն), [[Մյունխեն]]ը, [[Դորտմունդ]]ը, [[Քյոլն]]ը, [[Նուրնբերգ]]ը և այլն:այլն։ Գերմանական պետություն էր համարվում նաև [[Լեհաստան|Արևմտյան Լեհաստան]]ը:ը։

Իտալիայում իշխանություն չկար դեռևս 15-րդ դարից:դարից։ Իտալիայում գտնվող պետությունները պահպանում էին իրենց անկախությունը, սակայն տնտեսապես և քաղաքապես թույլ էին:էին։ Ամենանշանավոր իտալական երկիրը [[Սարդինիայի թագավորություն]]ն էր (Հարավային Իտալիա և Սիցիլիա):։ Իտալիայի արևմտյան և հյուսիսային մասը գտնվում էր [[Ավստրիա]]կան թագավորության տիրապետության տակ:տակ։ Ավստրիան ստանալով [[Ցարական Ռուսաստան]]ի օգնությունը կարողանում էր ճնշել [[Հունգարիա]]յի, Իտալիայի և մի շար այլ Բալկանյան երկրների անկախացման շարժումը:շարժումը։

Պառակտված վիճակում 1848-1849 թվականներին տեղի է ունենում հեղափոխություն, որի արդյունքում ընդունվում է համագերմանական սահմանադրությունը Ռայխստագի հովանավորությամբ:հովանավորությամբ։ Սակայն հեղափոխությունը ևս չմիավորեց [[Գերմանիա]]յին:յին։ Գերմանիան օր օրի տնտեսապես զարգանում էր և 1860-ականներին ավարտվեց Գերմանիայի արդիականացման գործընթացը:գործընթացը։ Արդիականացման գործընթացի ավարտին Գերմանիան արդեն տնտեսապես միավորված էր:էր։ Աննախընթաց վերելք էր ապրում Գերմանիայի մշակույթը և թռիչքային զարգանում էր գիտությունը:գիտությունը։ Գերմանիայի տարածքային վերամիավորումը պետք է կատարվեր համագերմանական ամենահզոր պետության` Պրուսիայի շուրջը:շուրջը։ Պրուսիան դարձել էր գերմանական հողերի սիրտը:սիրտը։ Գերմանիայի վերամիավորման մեջ մեծ դերդրում ուներ [[Պրուսիա]]յի վարչապետ [[Օտտո ֆոն Բիսմարկ]]ը:ը։ Բիսմարկը վստահ էր, որ գերմանական հողերի միավորումը պետք է իրականարար զենքի միջոցով, տապալելով բոլոր հակառակորդներին:հակառակորդներին։ Գերմանիայի վերամիավորմանը խոչընդոտում էին [[Ավստրիա]]ն և Ֆրանսիան:Ֆրանսիան։ 1866 թվականին պրուսիական բանակը ջախջախիչ հաղթանակ տարավ Ավստրիայի նկատմամբ և ստացավ գործելու ազատություն:ազատություն։

Այս իրադարձություններ օգնեցին Օտտո Բիսմարկին լուրջ քայլեր ձեռնարկել:ձեռնարկել։ Հաղթանակից հետո Բիսմարկը ստեղծեց 22 փոքր պետություններից կազմված հյուսիսգերմանական միությունը:միությունը։ 1871 թվականին պրուսիական բանակը կարևոր հաղթանակ տարավ [[Ֆրանսիա]]յի նկատմամբ:նկատմամբ։ 1871 թվականին [[Փարիզ]]ի մոտակայքում գտնվող [[Վերսալ]]ի դղյակում Ֆրանսիայի թագավորը հռչակեց Գերմանիայի վերամիավորումը:վերամիավորումը։ Սա Գերմանիայի համար իրական վերամիավորում էր:էր։ Գերմանիան ըստ պետական կարգի հռչակվեց Դաշնային միություն:միություն։ Երկիրը իր ներսում ուներ 22 ինքնավար պետություններ:պետություններ։ Երկիրը կառավարում էր կանցլերը, սակայն կանցլերի իշխանությունը սահմանափակված էր Սահմանադրությամբ:Սահմանադրությամբ։ Երկրի մասին կարևոր որոշումներ ընդունողը Ռայխստագն էր:էր։ 1871 թվականի [[մարտի 21]]-ին հանդիսավոր կերպով, [[Բեռլին]]ում Օտտո ֆոն Բիսմարկը հռչակվեց Գերմանիայի առաջին կանցլեր, և իր երկաթյա կամքի համար ստացավ «Երկաթյան կանցլեր» անվանումը:անվանումը։ Վերամիավորումից անմիջապես հետո Գերմանիան տնտեսապես մեծ վերելք ունեցավ:20ունեցավ։20-րդ դարի առաջին տասնամյակին արդեն Գերմանիան իր տնտեսական ներուժող աշխարհում գրավում էր երկրորդ տեղը [[ԱՄՆ]]-ից հետո:հետո։

[[Պատկեր:Giuseppe_Garibaldi_Giuseppe Garibaldi (1866).jpg|մինի|աջից|200px|Ջ.Գարիբալդի]]

Իտալիան մինչ վերամիավորումը գտնվում էր ամբողջովին պառակտված վիճակում:վիճակում։ Իտալիայի հյուսիսային շրջանները գտնվում էին ավստրիական տիրապետության ներքո, իսկ մյուս մասերում ստեղծվել էր տարբեր իշխանություններ:իշխանություններ։ Ստեղծվեցին նպաստավոր պայմաններ Իտալիայի վերամիավորման համար:համար։ Ստեղծվեցին գաղտնի ընկերություններ, որոնք իրենց վրա էին վերցրել Իտալիայի ազատագրության դժվար գործը:գործը։ Դրանցից ամենանշանավորը «Երիտասարդ Իտալիան» էր` [[Ջուզեպպե Գարիբալդի]]ի գլխավորությամբ:գլխավորությամբ։ 1848-1849 թվականներին Իտալիայում բռնկվեց հեղափոխություն, որը ճնշվեց Ավստրիայի կողմից:կողմից։ Ձախողված հեղափոխությանը հաջորդեց առաջադիմական ռեակցիան:ռեակցիան։ 1860-ականներին Իտալիայում ավարտվեց արդիականացման գործընթացը և սկսեց ազգային ազատագրական շարժումը:շարժումը։ Իտալիայում ամրապնդվում էր ազգային ինքնագիտակցությունը:ինքնագիտակցությունը։ Այս դարաշրջանը Իտալիայում հայտնի է Ռիսորջիմենտո անվանումով:անվանումով։ Վերամիավորումը պետք է կատարվեր համաիտալական ամենահզոր պետության` [[Սարդինիա]]յի շուրջը:շուրջը։

Սարդինիայի թագավորությունը հաշտություն կնքելով [[Ֆրանսիա]]յի թագավոր [[Նապոլեոն III]]-ի հետ պատերազմ սկսեց ընդեմ Ավստրիայի:Ավստրիայի։ Իտալական մյուս պետությունները միացան պայքարին:պայքարին։ «Երիտասարդ Իտալիա» կազմակերպության առաջնորդ Ջուզեպպե Գարիբալդին կարճ ժամանակահատվածում իր զորով ազատագրեց [[Սիցիլիա]] կղզին:կղզին։ 1861 թվականին [[Իտալիա]]յում ընդունվեց սահմանադրություն և ստեղծվեց միավորված Իտալիայի Թագավորություն:Թագավորություն։ 1871 թվականին Իտալիայում վերջացավ միավորման գործընթացը` [[Վենետիկ]]ի և [[Հռոմ]]ի Իտալիային միանալուց հետո:հետո։ 1871 թվականի կեսերին Իտալիայի կառավարությունը հռոմի պապին հռչակեց կաթոլիկ աշխարհի առաջնորդ և [[Վատիկան]]ը ստացավ ինքնավարություն:ինքնավարություն։ Ինչպես [[Գերմանիա]]յում, այնպես էլ Իտալիայում հաստատվեց [[սահմանադրական միապետություն]] և երկիրը բռնեց զարգացման ուղին:ուղին։ 20-րդ դարում արդեն Իտալիան իր ազդեցիկ դերը ուներ աշխարհում:աշխարհում։