«Գերմանիայի միավորում»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
Տող 1.
[[Պատկեր:Brandenburger_tor_small.jpg|մինի|աջից|300px|Բրանդենբուրգյան դարպասը]]
'''Վերամիավորման հիմնախնդիրը Եվրոպայում,''' [[Իտալիա]]յի և [[Գերմանիա]]յի վերամիավորման գործընթացը XIX19-XX20-րդ դարերում: XIX դարում նախկինի երկու զարգացած տերությունները` [[Սրբազան Հռոմեական Կայսրություն]]ը ([[Գերմանիա]]) և [[Իտալիա]]ն մնում էին պառակտված վիճակում: [[Գերմանիա]]յում ստեղծվել էին մի շարք ինքնավար իշխանություններ, որոնք իրենց հռչակել էին անկախ: Նրանք չէին ենթարկվում համագերմանական խորհրդարանին` Ռայխստագին և ունեին իրենց առանձին սահմանադրույունը: Գերմանական իշխանություններից էին [[Պրուսիա]]ն (Արևմտյան Գերմանիայի Ֆեդերատիվ Միություն), [[Մյունխեն]]ը, [[Դորտմունդ]]ը, [[Քյոլն]]ը, [[Նուրնբերգ]]ը և այլն: Գերմանական պետություն էր համարվում նաև [[Լեհաստան|Արևմտյան Լեհաստան]]ը:
[[Իտալիա]]յում իշխանություն չկար դեռևս XV15-րդ դարից: [[Իտալիա]]յում գտնվող պետությունները պահպանում էին իրենց անկախությունը, սակայն տնտեսապես և քաղաքապես թույլ էին: Ամենանշանավոր իտալական երկիրը [[Սարդինիայի թագավորություն]]ն էր (Հարավային Իտալիա և Սիցիլիա): Իտալիայի արևմտյան և հյուսիսային մասը գտնվում էր [[Ավստրիա]]կան թագավորության տիրապետության տակ: [[Ավստրիա]]ն ստանալով [[Ցարական Ռուսաստան]]ի օգնությունը կարողանում էր ճնշել [[Հունգարիա]]յի, [[Իտալիա]]յի և մի շար այլ Բալկանյան երկրների անկախացման շարժումը:
 
== Գերմանիայի վերամիավորում ==
Տող 7.
Պառակտված վիճակում 1848-1849 թվականներին տեղի է ունենում հեղափոխություն, որի արդյունքում ընդունվում է համագերմանական սահմանադրությունը Ռայխստագի հովանավորությամբ: Սակայն հեղափոխությունը ևս չմիավորեց [[Գերմանիա]]յին: [[Գերմանիա]]ն օր օրի տնտեսապես զարգանում էր և 1860-ականներին ավարտվեց Գերմանիայի արդիականացման գործընթացը: Արդիականացման գործընթացի ավարտին [[Գերմանիա]]ն արդեն տնտեսապես միավորված էր: Աննախընթաց վերելք էր ապրում [[Գերմանիա]]յի մշակույթը և թռիչքային զարգանում էր գիտությունը: [[Գերմանիա]]յի տարածքային վերամիավորումը պետք է կատարվեր համագերմանական ամենահզոր պետության` [[Պրուսիա]]յի շուրջը: [[Պրուսիա]]ն դարձել էր գերմանական հողերի սիրտը: [[Գերմանիա]]յի վերամիավորման մեջ մեծ դերդրում ուներ [[Պրուսիա]]յի վարչապետ [[Օտտո ֆոն Բիսմարկ]]ը: Բիսմարկը վստահ էր, որ գերմանական հողերի միավորումը պետք է իրականարար զենքի միջոցով, տապալելով բոլոր հակառակորդներին: [[Գերմանիա]]յի վերամիավորմանը խոչընդոտում էին [[Ավստրիա]]ն և [[Ֆրանսիա]]ն: 1866 թվականին պրուսիական բանակը ջախջախիչ հաղթանակ տարավ [[Ավստրիա]]յի նկատմամբ և ստացավ գործելու ազատություն:
[[Պատկեր:LenbachFürstBismarck1895.jpg|մինի|աջից|200px|[[Օտտո ֆոն Բիսմարկ]]]]
Այս իրադարձություններ օգնեցին [[Օտտո Բիսմարկ]]ին լուրջ քայլեր ձեռնարկել: Հաղթանակից հետո Բիսմարկը ստեղծեց 22 փոքր պետություններից կազմված հյուսիսգերմանական միությունը: 1871 թվականին պրուսիական բանակը կարևոր հաղթանակ տարավ [[Ֆրանսիա]]յի նկատմամբ: 1871 թվականին [[Փարիզ]]ի մոտակայքում գտնվող [[Վերսալ]]ի դղյակում [[Ֆրանսիա]]յի թագավորը հռչակեց [[Գերմանիա]]յի վերամիավորումը: Սա Գերմանիայի համար իրական վերամիավորում էր: [[Գերմանիա]]ն ըստ պետական կարգի հռչակվեց Դաշնային միություն: Երկիրը իր ներսում ուներ 22 ինքնավար պետություններ: Երկիրը կառավարում էր կանցլերը, սակայն կանցլերի իշխանությունը սահմանափակված էր Սահմանադրությամբ: Երկրի մասին կարևոր որոշումներ ընդունողը Ռայխստագն էր: 1871 թվականի [[մարտի 21]]-ին հանդիսավոր կերպով, [[Բեռլին]]ում [[Օտտո ֆոն Բիսմարկ]]ը հռչակվեց [[Գերմանիա]]յի առաջին կանցլեր, և իր երկաթյա կամքի համար ստացավ «Երկաթյան կանցլեր» անվանումը: Վերամիավորումից անմիջապես հետո [[Գերմանիա]]ն տնտեսապես մեծ վերելք ունեցավ:XX20-րդ դարի առաջին տասնամյակին արդեն [[Գերմանիա]]ն իր տնտեսական ներուժող աշխարհում գրավում էր երկրորդ տեղը [[ԱՄՆ]]-ից հետո:
 
== Իտալիայի վերամիավորում ==