«Ալավերդու թատրոն»–ի խմբագրումների տարբերություն

== =='''Ալավերդու պետական բանվորական թատրոն'''== ==

[[Ալավերդում]] պղնձահանքերի բանվորների և ծառայողների համար, ինչպես նաև շրջակա գյուղերի բնակիչների համար թատերական ներկայացումներ խաղացվել են մինչև խորհրդային կարգերի հաստատումը և անցյալ դարի 20-ական թվականներին, Թիֆլիսից ժամանած շրջիկ խմբերի կողմից (Ռուբեն Հակոբյան,Մենավոր բռնչենու լեգենդը,Սարվարդ հրատ, Երևան, 2014):1934 թվականին Լուսժողկոմի հանձնարարությամբ [http://Արմեն%20Արմենյանը Արմեն Արմենյանը] Ալավերդում հիմնադրում է բանվորական պետական թատրոն (Արմեն Արմենյան,վաթսուն տարի հայ բեմի վրա, Հայաստան,1965): Թատրոնի հիմնական կազմը անվանի դերասանի ընտանիքի անդամներն էին և տեղից համալրված սիրող դերասանները: Կարճ ժամանակ անց թատրոնը տարբեր տնտեսաական ու ստեղծագործական ցուցանիշներով դառնում է հանրապետության շրջանային թատրոնների առաջատարներից մեկը, որի մասին 1949 թվականին "«Խորհրդային Հայաստան"» թերթում տպագրված հոդվածում նշել է անվանի դերասան Հրաչյա Ներսիսյանը: Հետագա տարիներին Ալավերդու բանվորական թատրոնում աշխատել են անվանի ռեժիսորներ Աշմաթը, Հովհաննես Մսրյանը և ուրիշներ: Ալավերդու թատրոնում են աշխատել հայ թատրոնի երևելի դերասաններ [[Վոլոդյա Գրիգորյանը]], Սերիկ Շեկոյանը, [http://Վերջալույս%20Միրիջանյանը Վերջալույս Միրիջանյանը], Գևորգ Ասլանյանը և ուրիշներ: Ալավերդու թատրոնի դերասանների ընտանիքներում են ծնվել անվանի թատերական գործիչներ և դերասաններ [http://Վլադիմիր%20Մսրյան Վլադիմիր Մսրյան]Վլադիմիր և ժասմեն Մսրյանները, [[Հրաչյա Գասպարյանը (ռեժիսոր)]]և այլն: 1951 թվականին Հայաստանի այլ շրջանային թատրոնների հետ փակվում է նաև Ալավերդու բանվորական թատրոնը:

== =='''Ալավերդու ժողովրդական թատրոն'''== ==

Բանվորական թատրոնի փակվելուց հետո տեղում մնացած դերասանների ուժերով շրջանային կուլտուրայի տանը ստեղծվում է ինքագործ թատերախումբ, որը շարունակում է պիեսներ բեմադրել և հանդես գալ ինչպես Ալավերդում , այնպես էլ շրջակա գյուղերում: 1959 թվականին նկատի ունենալով ինքնագործ խմբի բարձր մակարդակը առաջիններից մեկը Հայաստանում ստանում է ժողովրդական թատրոնի կոչում : Թումանյանի Շրջանային ժողովրդական թատրոնի կարգավիճակով այն գոյություն ունեցավ մինչև 1994 թվականը: Այստեղ բեմադրություններ են արել և թատրոնի ռեժիսորներ են եղել թատերական ինքնագործունեության ռահվիրաներ Ռաֆիկ Հարությունյանը, գևորգԳևորգ ասլանյանըԱսլանյանը, Խորեն Հարությունյանը, Աշոտ ՀախինյանՀախինյանը, Հայկազ Ոսկանյանը, Ռուբեն Հակոբյանը: Թատերախումբը տարբեր տարիների եղել է փառատոների և օլիմպիադների հաղթող, իսկ 1987 թվականին համամիութենական փառատոնի դափնեկիր: Ներկայացումներով հանդես է եկել Հայաստանի տարբեր շրջաններում, մայրաքաղաքում, Վրաստանում, ՌՍՖԽՍՀՌԽՖՍՀ սևծովյան շրջաններում:

[http://Ալավերդու%20լեռնամետալուրգիական%20կոմբինատի Ալավերդու լեռնամետալուրգիական կոմբինատի] մշակույթի պալատի ինքնագործ խումբը նույնպես 1977 թվականին ստացավ ժողովրդական թատրոնի կոչում: Այս թատերախումբը գործունեության ողջ ընթացքում ղեկավարեց Հայկազ Ոսկանյանը: 1985 թվականին ժողովրդական թատրոնի կոչում ստացավ նաև Ալավերդու [[Ակներ]] գյուղական թաղամասում գործող ինքնագործ թատերախումբը:

== =='''Ալավերդու համայնքային թատրոն'''== ==

Լյուդմիլա Ռազումովսկայա- «Անհող այգի» [1997]