«Գելիեգուզան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 22.
| երկրամասը աղյուսակում =
|շրջանի տեսակ = գավառակ
|շրջան = ԳենջիՇատախի գավառակ
|շրջանը աղյուսակում =
|համայնքի տեսակ =
Տող 35.
|հիմնադրման տարին =
|առաջին հիշատակում =
|այլ անվանումներ = Գալե կուզան, Գելիեգոզան, Գելի, Գելիգոզան, Գելիգուզան, Գելիեկուզան, Գուղ Կելեյկյուզան, Կելիեկուզան, Կելիկուզան
|այլ անվանումներ =
|կարգավիճակ = գյուղ
|տարածք =
Տող 42.
|կլիմա =
|պաշտոնական լեզու = Հայերեն
|բնակչություն = 1000
|մարդահամարի թվական = 1890-ականներ
|խտություն =
|շեղջաքարացում =
|ազգային կազմ = Հայեր (մինչև [[Մեծ եղեռն]]ը)
|կրոնական կազմ = [[Քրիստոնյա]] (մինչև [[Մեծ եղեռն]]ը)
|էթնոհորոնիմ = գելիեգուզանցի
|ժամային գոտի = +3
|DST =
Տող 72.
}}
 
'''Գելիեգուզան''', գյուղ [[Արևմտյան Հայաստան]]ում, [[Բիթլիսի վիլայեթ]]ի [[ԳենջիՇատախի գավառակ]]ում։<ref name=western_armenia>{{cite web|url=http://akunq.net/am/?p=998 |title=ԲԱՂԵՇԻ ՆԱՀԱՆԳԻ ԳԵՆՋԻ ԳԱՎԱՌ |date= |accessdate=2014 Հոկտեմբերի 29}}</ref> Գտնվում էր [[Մուշ]] քաղաքից 20-22 կմ հարավ-արևմուտք, Անդոկ լեռան փեշերին, [[Շենիկ]] և [[Սեմալ]] գյուղերի մոտ։
 
Գելիեգուզանցիներն աչքի են ընկել իրենց խիզախությամբ։ Նրանք ոչ միայն թուրքերի ու քրդերի ոտնահարությունից պաշտպանում էին իրենց գյուղը, այլև օգնության էին հասնում այլ գյուղերին։
Բնակչության մասին տվյալներ չեն պահպանվել։ Նրանք բռնությամբ տեղահանվել են [[1915]] թվականի [[Մեծ եղեռն]]ի ժամանակ։ Նրանց մեծ մասը զոհվել է աքսորի ճանապարհին։
 
== Անվան ստուգաբանություն ==
Գյուղի անունը քրդերեն է և նշանակում է ընկուզենիների պուրակ։ Գելիեգուզանն հարուստ է եղել ընկուզենիներով։ 1915 թ.-ին ունեցել է ընկուզենիներով հարուստ պուրակներ։
 
Գելիեգուզանի տարածքն անհարթ էր և լեռնային։ Գյուղում սկիզբ է առնում Խուլփի վտակ Կուս գետակը։
 
== Բնակչություն ==
[[1881]] թ.-ին գյուղն ուներ 413, իսկ [[1890]]-ականներին` 1000 հայ բնակիչ։
 
== Պատմություն ==
[[1899]] թ-ին Գելիեգուզանում դավադրության զոհ դարձավ [[Աղբյուր Սերոբ]]ը։ Չնայած որ նա թունավորվել էր, նա մինչև վերջին ուժը իր ընտանիքի հետ միասին պայքարեց թշնամու դեմ։ Աղբյուր Սերոբին գլխատել են։
 
[[1904]] թ.-ի [[ապրիլի 13]]-ին թուրքական և քրդական գերակաշռող զորքը հարձակվեց Գելիեգուզանի վրա։ Անհավասար պայքարում վիրավորվեց [[Սեպուհ (ֆիդայի)|Սեպուհը]]: Թշնամու ձեռքը չընկնելու համար իր կյանքին փորձեց վերջ ջալ Սեպուհը, բայց օգնություն հասած [[Հրայր Դժոխք]]ն իր կյանքի գնով փրկեց Սեպուհին։
 
Գյուղը հիմնահատակ ավերվել է [[1915]] թվականի [[Մեծ եղեռն]]ի ժամանակ։ Բնակչության մեծամասնությունը զոհվել է։ Ողջ մնացածները տեղափոխվել են Արևելյան Հայաստան։
 
== Պատմամշակութային կառույցներ ==
Գելիեգուզանն ուներ մեկ հայկական [[եկեղեցի]] և մի ավերված [[բերդ]] ամրոց։
 
== Քաղաքաշինություն ==
Տարածքի լեռնային լինելու հանգամանքի պատճառով տները միմյանցից հեռու էին կառուցված` առանձին բարձունքների վրա։ Դրա պատճառով էլ բնակիչների համար գյուղը պաշտպանական լավ հնարավորություններ էր ընձեռնում։
 
Գելիեգուզանն ուներ 17 թաղ, որոնցից առավել հայտնիներն էին Տաղվրնիկը, Հարսնգոմերը, Ղարպշանը, Մխիթարը և Գելին։<ref name=texanunneri_bararan>«Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 1, էջ 817</ref>
 
== Աղբյուրներ ==
Տող 85 ⟶ 108՝
{{ծանցանկ}}
 
{{ԳենջիՇատախի գավառ}}
{{ՀՍՀ}}