«Պուանտիլիզմ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ clean up, replaced: |thumb → |մինի (2), |right → |աջից (2) oգտվելով ԱՎԲ
չ Ռոբոտ․ Տեքստի ավտոմատ փոխարինում (- , +, )
Տող 42.
Պուանտիլիզմը երաժշտության մեջ կոմպոզիցիայի ժամանակակից մեթոդներից է՝ [[սերիական տեխնիկա]]յի տեսակ, երբ երաժշտության միտքը շարադրվում է ինտոնացիոն և ռեգիստրային առումով միմյանցից հեռացված, պաուզաներով անջատված, կարճատև մեկուսի հնչյունների միջոցով։ Կարևոր նշանակություն է ստանում յուրաքանչյուր հնչյունի գունատեմբրային երանգավորումը, ինչպես նաև աղմկային էֆեկտները։ [[Սերիական տեխնիկա]]յում և [[դոդեկաֆոնիա]]յում ամեն մի հնչյունի ինքնուրույն լինելը՝ պուանտիլիզմում հասնում է ծայրահեղության։ Պուանտիլիզմում կապակցված մեղեդու ([[լեգատո]]) կատարումը բացառվում է։<ref>"Энциклопедический музыкальный словарь", Изд. Советская Энциклопедия, [[1966]]</ref>
 
Ի տարբերություն նկարչության, երաժշտության մեջ պուանտիլիզմը թափ է առել [[20-րդ դար]]ի երկրորդ կեսին ետպատերազմյան շրջանում։ Երաժշտական այս ոճի հիմնադիրն է համարվում [[Անտոն Վեբերն]]ը։ Պուանտիլիզմի ոճով ստեղծագործել են ՝ Կարլհայնց Շտոկհաուզենը (Karlheinz Stockhausen) , Լուիջի Նոնոն (Luigi Nono), Պիեր Բուլեզը (Pierre Boulez)։
 
== Այցելեք նաև ==