«Սեպագիր»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 11.
Մ.թ.ա.2800 թ.-ից սեպագիրն սկսել է օգտագործվել [[Հայաստան]]ում`[[Արարատյան թագավորություն]]ում կամ [[Ուրարտու]]ում <ref>[http://annals.xlegio.ru/urartu/ukn/index.htm Ուրարտական սեպագրեր]</ref>:Դրանք հայ թագավորները գրել են տվել դաշնակից խուռիների լեզվով, թեման շինարարական աշխատանքներն էին կամ նրանց տարած հաղթանակները:Հայաստանում փորագրման համար օգտագործվել են հղկված քառանկյուն քարեր:Արձանագրությունների մեջ անցել են հայերեն բառեր, ինչպես օրինակ ''ուղի, այր, բան, ուտել, ծառ, ավելի'' և այլն:Ուրարտուի թագավորների արձանագրություններ կան ՀՀ-ի շատ կետերում.[[Էրեբունի]] բերդաքաղաքում [[Արգիշտի 1-ին]]ի թողած վկայագիրը, [[Արմավիր]]ի, [[Սիսիան]]ի մոտակայքում և այլուր:
 
Սեպագիր արձանագրություններ կան նաև Պարսկաստանում:Հայ ժողովրդի պատմության համար կարևոր է [[Իրան]]ի [[ԲեհեստունԲեհիսթուն]] գյուղի մոտ հայտնաբերված, սպիտակ մարմարե հսկա ժայռի հարթեցված մակերևույթին փորագրված եռալեզու արձանագրությունները:''Լեզուներն են հին [[պարսկերեն]], էլամերեն, աքքադերեն'':Դա պարսից արքա Դարեհ 1-ինի արձանագրությունն է , որը 2500 տարվա պատմություն ունի:Արձանագրությունում հիշատակվում են հայերը և Հայաստանը հին պարսկերեն մասում Հայաստանը կոչվում է Արմենիա, հայերն`արմինիյա, էլամերեն մասում` Հարմինա, աքքադերեն մասում ՝Ուրաշտու, հայերին ՝ուրուշտայա։ Գրվածքում հայերը համարվում են Խալդի կամ Հալդի աստծո որդիներ, որը հայկական դիցաբանությունում նույնացվում է [[Հայկ Նահապետ]]ի հետ, ում ժողովուրդն աստվածացրել է։
 
Սեպագրերը աղբյուր են ժողովրդի պատմությունը վերականգնելու և գրելու համար։
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/wiki/Սեպագիր» էջից