'''Իմերեթական թագավորական''' (հայ մատենագրության մեջ՝ Բ ա շ ի ա չ ու խԲաշիաչուխ), ուշ [[միջնադար]]ի վրացական ֆեոդալական [[քաղաք]]ական ամիվորում: Առաջացել է XV15-րդ դարի վերջին: [[Մայրաքաղաք]]ն էր Քութայիսին: Հիմնական բնակիչները իմերեչներն էին: [[Իմերեթ]]ականԻմերեթական թագավորության ֆեոդալական միապետություն էր: Սկզբնական շրջանում ընդգրկում էր Արևմտյան [[Վրաստան]]ի ամբողջ տերիտորիան, հետագայում սահմանափակվեց նրա արլ.արևելյան հատվածով: XYI16-րդ դարի սկզբից Իմերեթական թագավորության վասալական կախման մեջ ընկավ օսմանյանՕսմանյան [[թուրքԹուրքիա]]իայիցյից: Երկիրը տնտեսական և [[քաղաք]]ական ծանր վիճակի հասցրին միջֆեոդալական երկպառակությունները: Տարածվեց գերեվաճառությունը: Անկում ապրեց [[մշակույթ]]ը: [[Ալեքսանդր III]] թագավորը (1639—1660[[1639]]-[[1660]] թվականներիթվականներ) թուրքական կախումից ազատվելու համար օգնություն խնդրեց [[Ռուսաստան]]ից և հավատարմության ուխտ կնքեց ռուսաստանի ցարի հետ ([[1651]] թվականի) սակայն որևէ իրական արդյունքի չհասավ: ԻնթիմեթականԻմերեթական [[թագավոր]]ությունըթագավորությունը վերելք ապրեց Սողոմոն 1I-ի (1752—1784[[1752]]-[[1784]] թվականներին) օրոք, որն ամրապնդեց թագավորական իշխանությունը, Խրեսիլի ճակատամարտում ([[1757]] թվական) հաղթեց թուրքերին, հակաթուրքական ռազմական դաշինք կնքեց (1758թվական[[1758]] թվական) Քարթլի-Կախեթիր [[թագավոր]] [[Հերակլ 11II]]-ի հետ: [[1774]] [[թվական]]ին Քյուչուկ-Կայնարջիի ռուս-թուրքական հաշտության պայմանագրով վավերացվեցին այդ [[հաջողություն]]ները: Սողոմոն I [[1784]] թվականին ձեռնամուխ եղավ նաև Գուրիայի ազատագրմանը, սակայն պարտություն կրեց: [[1804]] թվականին Սողոմոն II ընդունեց Ռուսաստնի[[Ռուսաստան]]ի հովանավորությունը և դարձավ ինքնավար կառավարիչ, սակայն 1811 [[թվական1811]]ինԻնթիմեթականթվականին Իմերեթական թագավորությւնըթագավորությունը վերածվեց Ռուսական կայսրության Իմերեթիայի [[մարզ]]ի, իսկ հետագայում կազմեց Քութա֊յիսիի [[նահանգ]]ի մի մասը:
