'''Ալբերտ Ալեքսանդրի Հայրապետյան''' ([[դեկտեմբերի 25]], [[1926]], [[Թավրիզ]] - [[փետրվարի 7]], [[1998]], [[Երևան]]), [[հայ]] նյարդաֆիզիոլոգ։ Կենսաբանական գիտությունների դոկտոր (1983)։ Ավարտել է ԵԲԻ (1951)։ 1958-98-ին աշխատել է [[Լևոն Օրբելու անվան ֆիզիոլոգիայի ինստիտուտ|ՀՀ ԳԱԱ]][[Լևոն Օրբելի|Լևոն Օրբելու]] անվան ֆիզիոլոգիայի ինստիտուտում]], 1961-64-ին՝ գիտական քարտուղար, 1973-98-ին՝ [[գլխուղեղ]]ի ենթակեղևային կառուցվածքների էվոլյուցիայի լաբորատորիայի վարիչ։ Աշխատանքները վերաբերում են շարժողական վերլուծիչի, ներքին արգելակման նուրբ տեղակայման ֆիզիոլոգիայի հարցերին, ինչպես նաև տեսողական բուրգի առբերիչ ու արտատար գործունեության նեյրոնային մեխանիզմներին։ 1992-ից նշված լաբորատորիայում զբաղվում են [[մարդ]]կանց միա- և երկլեզվային խոսքային գրգռիչների պայմաններում սովորեցման և հիշողության հոգեֆիզիոլոգիական հետազոտություններով։ [[Ուղեղ]]ի ուսումնասիրության միջազգային կազմակերպության անդամ (1981-ից)։
