«Ալ-Բուհթուրի»–ի խմբագրումների տարբերություն

Ալ Բուհթուրիի վաղ շրջանի բանաստեղծությունները լի են բեդվինական քոչվորական կյանքի ու անապատի նկարագրություններով: [[Բաղդադ]]ում արդեն նա հիմնականում գրում եր [[մադհ]]եր, սակայն չէր մոռանում նաև [[ֆախր]]ի մասին: Իր մադհերում գովերգվող անհատին բննութագրում էր հետևյալ հատկանիշները. քաջ, խելացի, առատաձեռն և այլն: Ի տարբերություն [[Աբու Թամմամ]]ի, նա հնարավորինս խուսափում էր չափազանցություններից և կերտում էր մարդկային կենդանի կերպար: Հենց սա էլ ալ Բուհթուրիին առանձնացնում է մյուս կլասիցիստ պոետներից: Նա մադհերում շատ վարպետորեն էր օգտագործում սերնդեսերունդ փոխանցված կլիշեները, առանց որոնց դժվար է պատկերացնել այս ժանրի ստեղծագործությունները: Ներբողները հարստացնում են [[ուասֆ]]երը: Նրա բնության, որսի, բեդվինական կյանքի, անապատի, կենդանիների նկարագրությունները մեզ հիշեցնում են [[մուալլականեր|նախաիսլամական շրջանի պոետների]] [[կասիդա]]ները: Նրա ներբողների որոշ տողեր գրեթե համընկնում են [[Իմրուլկայս]]ի [[մուալլակա]]յի տողերի հետ:

 

 

 

Ընդօրինակելով իր ուսուցիչ [[Աբու Թամմամ]]ին՝ ալ-Բուհթուրին նույնպես կազմել է անթալոգիա` «Քիթաբ ալ Համասա» («Քաջագործությունների գիրք»):