«Գուլիելմուս Վիլֆրուա»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիլֆրուա (Villefroy) Գուլիելմուս ([[1690]]—[[1777]]), [[ֆրանսիա]]ցի արևելագետ, [[հայ]]ագետ, ձեռագրագետ։ [[Աստված]]աբա նության դոկտոր։ Սովորել է Տիրոնում և Բեզանսոնում։[[Բեզանսոն]]ում։ Տիրապեւոել է եբրայերենին[[եբրայերեն]]ին, ասորերենին, հունարենին[[հունարեն]]ին, լատիներենին։[[լատիներեն]]ին։ [[1729]]-ից սկսել է հայերեն սովորել1739սովորել [[1739]]-ին լույս է ընծայել Փարիզի[[Փարիզ]]ի Արքունի մատենադարանի[[մատենադարան]]ի [[հայերեն]] ձեռագրերիերկու ցուցակ, որոնք ամփոփում են համապատասխանաբար [[128]] և [[138]] ձեռագրի նկարագրություն։ Այստեղ Վ․Վիլֆրուան անդրադարձել է [[հայ]] գրչության առանձնահատկություններին, թանաքին, ներկին, մանրանկարներին, նկարագրել է նաև Հայսմավուրք, ճառընտիր, Շարակնոց և այլ ժողովածուներ, նշելով դրանց եվրոպական[[եվրոպա]]կան համարժեքները․ առանձնահատուկ ուշադրություն է դարձրել Գրիգոր Մագիստրոսի,Հովհաննես Երզնկացու քերականականգործերին, Գրիգոր Նարեկացու ճառերին,ՄովսեԱՄովսես Խորենացուն ևն։ [[Լատիներեն]] և [[ֆրանսերեն]] է թարգմանել Ներսես Շնորհալու, Հովհան Ոսկեբերանի ստեղծագործություններից[[ստեղծագործություն]]ներից, Աստվածաշնչից որոշ հատվածներ։ [[1740]]-ին լույս է տեսել Վ-ի «Հայկական եկեղեցին։[[եկեղեցի]]ն։ Պատարագներ և ծեսեր[[ծես]]եր»աշխատությունը։ Գրել է նաև հայոց լեզվիքերականությունլեզվի քերականություն,հայերենին[[հայերեն]]ին և Հայաստանին[[Հայաստան]]ին նվիրված այլ գործեր (բոլորն էլ անտիպ)։Երկ․ Catalogus codicum manuscriptorumBiblio’thecae Regiae, t․ 1, P․, [[1739]]; Recit dumartyrde S․ Christofle (Kristapor Vga) de lafamille de Shanaghlouch et de ceux qui ontete immoles par le fer avec lui, P․, 1752․Գրկ․[[1752]]․Գրկ․ Շրումպֆ Գիտությունների[[Գիտություն]]ների Ակադեմիայի, Ուսումնասիըությիւնք [[հայ]] լեզուիլեզվի և մատենագրութեան յարևմուտս (14—19[[14]]—[[19]] [[դար]]), թարգմանում և լրացնում է Գ․ Զարբհանալյան, Վնտ․, 1895։[[1895]]։ Գ․ Աբգարյան