«Լեդ Զեփելին»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 17.
Led Zeppelin - Բրիտանական [[ռոք]]-խումբ: Կազմավորվել է [[1968]] թվականի սեպտեմբերին, [[Լոնդոն]]ում, ճանաչված է, որպես ժամանակի լավագույն խմբերից մեկը: Ստեղծելով սեփական ոճը (որի համար բնութագրական են ծանրեցված կիթառային դրայվը, ռիթմ-սեկցիայի խլացնող ձայնը, ընդգծված վոկալը), Լեդ Զեփելինը դարձավ [[հարդ ռոք]]ի առաջատար խմբերից մեկը, [[Հևի մետալ]]ի կազմավորման հենակետային խմբերից: Նրանք հանգիստ մեկնաբանում էին Ֆոլկ-կլասսիկան ու [[բլյուզ]]-կլասսիկան ոճը հարստացնելով այլ երաժշտական ժանրերի էլեմենտներով (ռոքաբիլի, ռեգգի, սոուլ, ֆանկա, քանթրի): Հենց Լեդ Զեփփելին է (ըստ Allmusic), հրաժարվելով սինգլերի թողարկումից, ստեղծել «ալբոմային ռոք» հասկացությունը:
== Խմբի պատմությունը ==
1967 թվականի հունիսի 7–ին՝ Ջեֆֆա Բեկայի գնալուց ութ ամիս հետո, հիմնովին խախտվեց The Yardbirds–ն… Ջիմմի Փեյջը, որին մնացել էր կոլեկտիվի անվանումը, ինչպես նաև համերգների պատասխանատվությունը, սկսեց մենեջեր Պիտեր Գրանտի աջակցությունից, մինչ այդ աշխատելով Yardbirds–ում, հավաքում է նոր խումբ։ Առաջին հրավիրվածը Ջոն Պոլ Ջոնսն էր՝ բաս կիթառիստ, ստեղնաշարային նվագող, գործիքավորող, ինչպես նաև ուներ փորձ շատ հայտնի կատարողների հետ։ Նա կարդաց հոդված «Դիսկո» ամսագրում և կնոջ խորհրդով զանգահարեց Փեյջին։
Վոկալի առաջին թեկնածուն Տերրի Ռիդն էր, նա խորհուրդ տվեց Փեյջին ուշադրություն դարձնել Ռոբերտ Պլանտին՝ բիրմինգյան վոկալիտին, որը հայտնի էր Band of Joy и Obs-Tweedle–ում իր մասնակցությամբ։ Գրանտը և Փեյջը լինելով Ուոլսենի համերգին, գնացին երգչի մոտ, որպեսզի նրան առաջարկեն միանալ նոր կազմավորվող խմբին և տանան նրա համաձայնությունը։ Կիթառիստին հատկապես շատ էր զարմացրել «Somebody to Love» երգի կատարումը Պլանտի կողմից։«Դա այն ձայնն էր, որը ես փնտտրում էի։ Նա երգում էր արդեն մի քանի տարի և պրակտիկորեն դեռ անհայտ էր։Ինչպես կարող էր այդպիսի բան լինել, մինչև հիմա չեմ կարողանում հասկանալ»։ հիշում էր նա։
Փեյջի և պլանտի հանդիպումը տեղի է ունենում Թեմզայի ափին։ Պարզվեց, որ Պլանտը շատ խոր իմանում է ամիրակական կանտի–բլյուզը,։ Փեյջի վրա դա տպավորություն թողեց։ Նա նվագում էր կիթառի վրա «Babe I’m Gonna Leave You»–ն Ջոն Բազզի ռեպերտուարից և պատմեց, որ կցանկանար դրանում մտցնել լուսավոր և մութ կողմեր՝ ստեղծելով լիովին նոր կոնտեքստ։
Այս ամենից հետո նրանք արդեն տանը ուսումնասիրում էին միմյանց երաժշտական հակումները՝ լսելով սիրված ձայնագրություններ(Բադդի Գայ, The Incredible String Band, Մադդի Ուոտերես)։
Հարվածային գործիքների համար կանդատների թվում էին՝ Քլեմ Քաթթինի(Clem Cattini), Էյսլի Դանբար(Aynsley Dunbar),Բի Ջեյ Ուիլսոնը Procol Harum–ից, Ջենիֆեր Բեյքերը C ream–ից, ինչպես նաև Պաուլ Ֆրանցիսը(Paul Francis)։ Ռոբերտ Պլանի խորհրդով ցուցակում ընդգրկվեց նաև Ռեդդիչա Ջոն Բոնեմը։ 1968 թվականի հուլիսին Փեյջը և Գրանտը տպավորված էին Բոնեմի կատարմամբ՝ Խեմստոդում տեղի ունեցած Տիմա Ռոուզի համերգի ժամանակ։ Բոնեմը համարում որ The Yardbirds–ը «անցած ժամանակների խումբ, որը չունի ապագա»։ Բացի այդ, նա արդեն ուներ առաջարկ Ջոն Կոկերի և Կրիս Ֆարլոյի կողմից։ Պլանտը ստիպված եղավ ութ հեռագիր ուղղարկել ուոլսոնյան «Three Men in a Boat» բար, ուր Բոնեմը մշտական հաճախորդ էր։ Քառասուն հեռագիր այտեղ ուղղարկեց նաև Գրանտը։
Վերջնական արդյունքում Բոնեմը ընդունեց առաջարկը, որոշելով, որ նոր երաժշտություն ավելի հետաքրքիր կլինի, քան այն ժամանակվա Կոկերի և Ֆարլուի կատարումները։
Նրանց առաջին փորձն անցկացվեց բնակարանի մի փոքր սենյակում։ Փեյջը առաջարկեց սկզբի համար նվագել «Train Kept A-Rollin'»–ը՝ Yardbirds–ի Ջոնի Բյորտետայի հայտնի տարբերակից։ Ջոն Պոլ Ջոնսը հիշում է, որ միասին նրանք արագ դարձան մեկ ամբողջություն։ Kerrang ամսագիր նրանց առաջին փորձի մասին այսպես է գրում․
․․․Եվ ահա չորսով կանգնած են երես առ երես։ Օդը լցված է նախազգացումով և հուզմունքով։ 24–ամյա կիթառիստ Ջիմմի Փեյջը և 22–ամյա բասս–կիթառիստ Ջոն Պոլ Ջինսը արդեն փորձառու սեսիոն երաժիշտներ են, որոնք առաջին անգամն են հայտնվում փորձի սենյակում 19–ամյա Ռոբերտ Պլանտի և Ջոնոմ Բոնեմի հետ։Սենյակը շատ փոքր է հավասար նրան ինչ պահանջում է ճիշտ չորս հոգին։
| |||