«Գազար»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Գազար''' ({{lang-lat|Daucus}}), [[նեխուրազգիներ]]ի ([[հովանոցավորներ]]) ընտանիքի երկամյա, հազվադեպ՝ միամյա կամ բազմամյա բույսերի ցեղ։ Հայտնի է մոտ 60, Հայաստանի Հանրապետությունում՝ 1 տեսակ՝ [[գազար վայրի]] (''D. carota'')։

Մշակության մեջ տարածված է [[գազար մշակովի]]ն (''D. sativus'')։ Երկամյա բույս է։ Առաջին տարում ձևավորվում են տերևային վարդակը և արմատապտուղը, երկրորդում՝ ծաղկում է և սերմ տալիս։ Արմատապտուղը մսալի է, գլանաձև, իլիկաձև՝ բութ կամ սուր ծայրով, կարմիր, սպիտակ, դեղին, երբեմն՝ մուգ կապտավուն։ Տերևները բարդփետրաձև են՝ խիստ կտրտված, նշտարաձև բլթակներով։ [[Ծաղկաբույլ]]ը բարդ հովանոց է, ծաղիկները՝ մանր, սպիտակ, բաց վարդագույն։ Ծաղկում է հունիս-օգոստոսին։ Պտուղը երկսերմիկ է։ Գազարը պարունակում է [[ածխաջրեր]], հանք, [[աղեր]], [[եթերայուղեր]], [[վիտամին]]ներ (C, B1, B2), [[կարոտին]] ([[A-նախավիտամին]])։ Օգտագործում են սննդի մեջ (թարմ, եփած, պահածոյած) և որպես դեղամիջոց՝ սակավարյունության, հիպերտոնիկ հիվանդության և այլ դեպքերում։

Գազարը պարունակում է [[կարոտին]]ներ, [[վիտամին]]ներ, [[եթերայուղ]]։ Գազարի ծաղիկներից անջատվում են [[անտիոցիանային միացություններ]] և [[ֆլավնոիդներ]] ([[կվերցիտին]] և [[կեպֆերոլ]])։ [[Արմատասաղմ]]ը պարունակում է կարոտին, [[ֆետոեն]], [[ֆիտոֆլուեն]], [[լիկոպին]], վիտամիններ, [[պանտոնենաթթու]], ինչպես նաև [[ֆլավնոիդներ]], [[անտոցիանիդներ]], [[Ճարպայուղ]], եթերայուղ։