'''Հնգամատյան''', (եբրայերեն անվանումը՝ Tora [[օրենք]]), [[Հին Կտակարան|Հին կտակարանի]] առաջին հինգ գրքերը։ [[Աստվածաշունչ|Աստվածաշնչական]] ավանդությունը վերագրում է [[Մովսես մարգարե]]ին։ Իրականում տարբեր ավանդությունների հավաքածու է՝ ստեղծված մ. թ. ա. IX—VI11 դդ. (խմբագրել և վերջնական տեքստի է բերել կրոնա-քաղաքական բարեփոխիչ, Եզրասը մ. թ. ա. V դար)։ Ընդգրկում է Ծննդոց, Ղևտացվոց, Ելից, Թվոց, Երկրորդ օրինաց գրքերը։ Ծննդոց գիրքը բովանդակում է աշխարհի ու մարդկության ստեղծման, աստծո դեմ մարդկանց մեղանչման և դրա ծանր հետևանքների (ջրհեղեղ և այլն) մասին առասպելները։ Ելից և Թվոց գրքերում պատմվում է հրեա ժողովրդի դիցաբանական անցյալը (եգիպտական փարավոնին գերի ընկնելը, Մովսեսին Սինա լեռան վրա Եհովա աստծո հայտնությունն ու [[տաս պատվիրաններ]]ի շնորհումը, [[Եգիպտոս]]ից հեռանալը և թափառումներն [[Անապատ (աշխարհագրություն)|անապատում]])։ Ղևտացվոց գրքում շարադրված են հրեա ժողովրդի պաշտամունքային, իրավական և բարոյական հնավանդ նորմերը (զոհ մատուցելու եղանակները, ծիսակատարությունները, հոգևորակաևների իրավունքները և այլն)։ Երկրորդ օրինացը առաջին չորս գրքերի ամփոփումն է, Մովսեսի ճառերն ու պատվիրանները։ Գիտությունը, ժխտելով Հնգամատյանի «աստվածային բնույթը», ընդունում է այն որպես գրական հուշարձան և պատմական սկզբնաղբյուր։
