«Ծաղկաբուծություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Ծաղկաբուծությունը հազարամյակներ առաջ զարգացած է եղել [[Մերձավոր Արևելք]]ի երկրներում և [[Չինաստան]]ում։ Հայտնի է, որ [[Պարսկաստան]]ի այգիներում (պարադիզ) աճեցվել են [[վարդ]], [[շուշան]], [[մանուշակ]], [[կակաչ]], [[եղրևանի]] և այլն, իսկ Չինաստանի այգիներում՝ [[վարդ]] և [[քրիզանթեմ]]։

Ծաղկաբուծությունը զարգացած է եղել նաև հին [[Հայաստան]]ում։ [[Ուրարտու]]ի մայրաքաղաք [[Տուշպա]]ն հայտնի էր որպես քաղաք-պարտեզ։ Դեռևս [[Տիգրան Բ Մեծ]]ի օրոք հայերը վարդից [[յուղ]] էին ստանում և արտահանում։ [[ՀՍՍՀ]]-ում տարեկան աճեցվում էր 5 մլն-ից ավելի [[սածիլ]] ([[1977]]), ստեղծվում զանազան ծաղկատեսակների նոր բարձրորակ տեսակներ։

* փակ (ջերմատներ, [[ջերմոց]]ներ) գրունտի։

''Ջերմատներում'' աճեցնում են ջերմասեր բույսեր (վարդ, [[մեխակ]], եղրևանի, [[փողաշուշան]] և այլն), իսկ բաց գրունտում՝ միայն երկամյա և բազմամյա ծաղկաբույսեր՝ քաղելու և ծաղկային ձևավորումների համար։ Կան նաև սենյակային բույսեր՝ [[ֆիկուս]], [[արմավենի]], [[կակտուս]], [[ֆիլոդենդրոն]], պտղատուներից՝ [[ցիտրուս]]այինները ([[կիտրոն]], [[մանդարին]])։