«Ֆրանսուա Մորիակ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
չNo edit summary |
չ clean up, փոխարինվեց: - → - , , → , (24), ։ → ։ (22), ՝ → ՝ (3), → (44), ), → ), (10), )։ → )։ , ( → ( (15) oգտվելով ԱՎԲ |
||
Տող 35.
| website =
}}
'''Ֆրանսուա Մորիակ''' ({{lang-fr|François Mauriac}}, [[1885]] թ., [[հոկտեմբերի 11]], [[Բորդո]]
== Կյանք ==
Տող 42.
[[1933]] թվականի [[հունիսի 1]]-ին ընտրվում է ֆրանսիական ակադեմիայի անդամ՝ հաջորդելով Էուջին Բրիոյին։ <ref>[[Cf.]] [http://www.academie-francaise.fr/immortels/base/academiciens/fiche.asp?param=562 Académie française, ''Les immortels'': ''François Mauriac (1885-1970)''] {{fr icon}}</ref>
[[Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ]]ի ընթացքում Ֆրանսիայի ազատագրումից հետո նա բանավեճ է ունենում [[Ալբեր Կամյու]]ի հետ։ Կամյուն համոզված էր, որ նոր ազատագրված Ֆրանսիան պետք է վերացներ բոլոր նացիստական համագործակցական տարրերը։ Իսկ Մորիակը զգուշացնում էր, որ նմանատիպ վեճերը պետք է մի կողմ դրվեն ազգային հարաբերությունների կարգավորման նպատակներից ելնելով։
Մորիակը նաև բանավեճ է ունենում Ռոժեր Պեյրեֆիտեյի հետ, ով քննադատում էր [[Վատիկան
Մորիակը մեծապես դեմ էր Ֆրանսիական գործունեությանը [[Վիետնամ
[[1952]] թվականին Մորիակին շնորհվում է Նոբելյան Մրցանակ գրականության ոլորտում։ <ref>Cf. [http://nobelprize.org/nobel_prizes/literature/laureates/1952/index.html The Nobel Foundation, ''The Nobel Prize in Literature 1952: François Mauriac''] {{en icon}}</ref> [[1958]] թվականին նա արժանանում է Մեծ Խաչ մրցանակին։ Նա հրատարակում է անձնական հուշերի ժողովածուն և [[Շառլ դե Գոլ]]ի կենսագրությունը։ Մորիսի ամբողջական գործերը լույս են տեսնում 12 հատորով 1950-1956 թվականներին։
Մորիակը գրող Կլոդ Մորիակի հայրն է և Աննէ Վիազեվսկիի (ֆրանսիացի դերասանուհի և հեղինակ) պապը։
Ֆրանսուա Մորիակը մահանում է [[1970]] թվականին [[սեպտեմբերի 1]]-ին Փարիզում։
== Գրական գործունեություն ==
[[1913]] թվականին լույս է տեսել Մորիակի առաջին վեպը՝ «Մանուկը շղթաների ծանրության տակ»։ Մորիակին ճանաչում են բերել «Համբույր բորոտին» ([[1922]]), «Մայրը» ([[1923]]), «[[Թերեզ Դեսքեյրու]]» ([[1927]]), «Իժերի կծիկը» ([[1932]], հայերեն հրատարակվել է [[1962]] թվականին), «Ոչ մի տեղ չտանող ճանապարհները» ([[1939]]) վեպերը։ Դիմադրության շարժման մասնակից Մորիակը [[1943]] թվականին Ֆորեզ կեղծանունով լույս է ընծայել «Սև տետր» հակաֆաշիստական հոդվածների ժողովածուն։ Ետպատերազմյան շրջանի վեպերից առավել հայտնի են «Կապիկը» ([[1951]]), «Գառնուկը» ([[1954]]), «Անցած ժամանակների պատանին» ([[1969]])։
«Վեպ» ([[1928]]), «Վիպասանը և նրա գործող անձինք» ([[1933]], [[1970]]), «Ներքին հուշագրություններ» ([[1959]]) աշխատություններում շարադրված են Մորիակի գեղագիտական հայացքները<ref>Վահան Սահակյան, Վիլեն Սահակյան, Հայ և համաշխարհային նշանավոր դեմքեր, Ե., «ՎՄՎ-Պրինտ», 2006, էջ 219:</ref>։
== Արտաքին հղումներ ==
*[http://francois-mauriac.aquitaine.fr/flash.htm Ֆրանսուա Մորիակի գրական կայք]
| |||