«Խորենիա»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Խորենիա''' գյուղը սփռված է [[Ախալքալաք]]ի-[[Նինոծմինդա]]յի ձախ կողմում։ Փարվանա լճի աջ կողմում։ Ախալքալաքից 7  կմ հարավ-արևելք ուղիղ գծով։ Ծովի մակարդակից 1, 780 և 1, 800 մետր բարցրության վրա։

[[1595]] թվականին ունեցել է 28 ընտանիք հայ-բնիկներ։ Այն անվանվել է Մեծ Խորենիա։ Սկզբնական բնիկներն են եղել Ղայտմազի որդիներ՝ Գրիգորը և Մովսեսը։ Գրիգորի որդիներ՝ Սարգիսը և Սահակը, եղբայրներ՝ Գուրասպը և Խաչատուրը, և մի քանիսը։ Իսկ փոքր Խորենիան ունեցել է ընդամենը երեք տուն։ Մեծ Խորենիան եղել է մուսուլմանների իշխանության տակ, և այդ օրերին գյուղապետն է եղել Յուսուփը։ 19-րդ դարի 2-րդ կեսերին գյուղը պատկանել է կալվածատեր Ղերխկյամովին Հայ-կաթոլիկե Ախալցխայից։ [[1978]] թ.-ին Խորենիայի հայերն իրենց գյուղում կառուցում են 2 հուշարձան, մեկը նվիրվում է տղամարդկանց, մյուսը կանանց, ովքեր զոհվել են թուրքական բարբարոսությունների ժամանակներում։ II համաշխարհային պատերազմին Խորենիան տվել է 119 զինվոր, որոնցից 46-ը չեն վերադարձել ընտանիքներ։