«Զգացմունք»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 1.
'''Զգացմունքը''' զգալ բայի[[բայ]]ի անվանական ձևն է։ Այս բառը[[բառ]]ը առաջին անգամ անգլերենում[[անգլերեն]]ում կիրառվել է ՝ նկարագրելու համար դիպչելու ֆիզիկական զգացողությունը՝[[զգացողություն]]ը՝ զգալու կամ ընկալման միջոցով։ [[Լատիներեն]]ում "sentire" նշանակում էր զգալ, լսել կամ հոտ առնել։
{{կարճ էջ|}}
[[Հոգեբանություն|Հոգեբանության]] մեջ զգացմունք բառը սովորաբար օգտագործվում է նկարագրելու համար էմոցիաների սուբյեկտիվ գիտակցված փորձը։ [[Ֆենոմենոլոգիա]]ն և հետերոֆենոմենոլոգիան փիլիսոփայական մոտեցումներ են, որոնք տալիս են զգացմունքների մասին որոշ հիմնական գիտելիքներ։ [[Հոգեթերապիա]]յի մի շարք դպրոցներում թերապևտները ձեռք են բերում իրենց հիվանդների զգացմունքների մասին որոշակի գաղափարներ, որի շնորհիվ էլ առկա է մեթոդաբանություն տերմինը։ Զգացմունքներ կիսելու կամ այլ մարդկանց զգացմունքները հասկանալու մեջ որոշակի դեր ունեն նաև ներանձնային հարաբերությունների մասին որոշ թեորիաներ։
'''Զգացմունքը''' զգալ բայի անվանական ձևն է։ Այս բառը առաջին անգամ անգլերենում կիրառվել է ՝ նկարագրելու համար դիպչելու ֆիզիկական զգացողությունը՝ զգալու կամ ընկալման միջոցով։
Ֆիզիկական աշխարհի մասին իմացությունը անպայմանորեն չի առաջանում համամարդկային ռեակցիաներում, սակայն տարբեր է լինում՝ կախված թե ով ինչպես է հսկում իրավիճակը, ինչպես է իրավիճակը կապված ընդունողի նախկին փորձերի հետ և մի շարք այլ գործոններով։ Զգացմունքները նաև գիտակցական վիճակներ են, որոնք կարող են առաջանալ էմոցիաների,տրամադրության կամ ցանկությունների ժամանակ։
== Ներքին զգացողություն ==
Ներքին զգացողությունը ինչ որ բանի հանդեպ բնազդական էմոցիոնալ ռեակցիան է։ Այն կարող է լինել բացասական (անհանգստության զգացողություն) կամ դրական (վստահելու զգացողություն)։ Նման զգացողությունը ընդհանուր առմամբ համարվում է գիտակից մտքի կողմից չկառավարվող զգացմունք և ավելի շուտ բնազդային քան բանական դրսևորում։ Ներքին զգացողություն արտահայտությունը կարելի է կիրառել որպես կարճ տերմին՝ նկարագրելու անհատի որջախոհությունը, այն ըմբռնումը, թե "ինչն է ճիշտ անելը", օրինակ վիրավոր անցորդին օգնելը,մութ նրբանցքներով չանցնելը և ընդհանրապես տվյալ իրավիճակում բնազդական զգացմունքներով առաջնորդվելը։ Այն կարող է նաև վերաբերվել պարզ տարածված արտահայտությունների, որոնք միշտ ճիշտ են՝ "ջուրը թաց է", "կրակը տաք է", կամ այն կարող է վերաբերվել այն մտքերին, որոնք անհատը ընդունում է բնազդաբար, առանց հաշվի առնելու ճիշտը։