«Հովհաննես Հինդլյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
→‎Կենսագրություն: clean up, replaced: : → ։ oգտվելով ԱՎԲ
չ →‎Կենսագրություն: clean up, փոխարինվեց: ` → ՝ (4) oգտվելով ԱՎԲ
Տող 28.
 
==Կենսագրություն==
Հովհաննես Հինդլյանը ծնվել է [[1866]] թ. Կ.Պոլսի [[Սկյուտար]] թաղամասում, որը գտնվում էր Բոսֆորի ասիական ափին։ Կրթությունը ստացել է ծննդավայրի Ներսիսյան-Երմոնյան, ապա հեղինակավոր Պերպերյան վարժարանում (միջնակարգ դպրոց) ու աշակերտել է Ռեթեոս Պերպերյանին (ով վարժարանի հիմնադիրն ու տնօրենն էր)։ Բարձր գնահատանքի ու երաշխավորության արժանանալով`արժանանալով՝ սկսում է աշխատել [[Պեշիկթաշ]] թաղամասի Մաքրուհյան, Սբ. Խաչ Դպրեվանք վարժարաններում։ Դասավանդել է հայերեն, անգլերեն, թվաբանություն, աշխարհագրություն, տոմարակալություն։ Եղել է Մաքրուհյան, Սբ. Խաչ Դպրեվանք, Թարգմանչաց (Օրթա գյուղ), Բերայի թաղային, Դպրոցասեր, Արամյան, Դադյան և Ազգային Կեդրոնական վարժարանների տնօրեն։ Ընտրվել է ուսումնական խորհրդի անդամ և [[ազգային երեսփոխան]], Առաջադիմական միության նախագահ։
Նա շրջագայել է Եվրոպայում և ուսումնասիրել, թե ինչպես է դպրոցական համակարգը գործում այնտեղ։ Նա հանդիպել է ճանաչված ուսուցիչների ու մանկավարժների հետ, ինչպիսիք էին Պեստալոցցին և Մարիա Մոնտեսսորին։
Վերադառնալով հայրենի քաղաք, նա Գ. Մալաթյանի հետ Կ.Պոլսի Բանկալթի թաղամասում հիմնում է «[[Նոր դպրոց]]» կրթօջախը, որն իր դռներն է բացում [[1909]] թ. [[հոկտեմբերի 15]]-ին։
Հինդլյանն ուսումնասիրել է մանկավարժության պատմություն ու տեսության հարցերը։ Ըստ նրա, դաստիարակության նպատակն ու խնդիրը, ինչպես և ուսուցման մեթոդները փոփոխվում են`են՝ «ժամանակին, տեղին և միջավայրին համեմատ»։ Այս առումով մերժել է ինչպես ժառանգականության տեսության գերագնահատումը, այնպես էլ Ջոն Լոկի`Լոկի՝ երեխայի հոգու «մաքուր տախտակ» լինելու տեսությունը։ Գտնում էր, որ բնական նախադրյալների զարգացումը պայմանավորված է կյանքի պայմաններով։ Նա բարձր է գնահատել օտար մանկավարժների փորձը և առաջադիմական գաղափարները։ Հաշվի առնելով երեխայի տարիքային առանձնահատկությունները`առանձնահատկությունները՝ անհրաժեշտ է համարել ֆիզիկական, մտավոր ու բարոյական դաստիարակությունը, կարևորել է մայրենի լեզվի և գրականության ուսուցումը։ Ուսման մեջ պաշտպանել է դիդակտիկայի առաջավոր սկզբունքները, մեծ տեղ հատկացրել աշխատանքային դաստիարակության, համատեղ ուսուցման հարցերին։
Հինդլյանը եղել է «Հ.Մ.Ը.Մ.»-ի («[[Հայ Մարմնակրթական Ընդհանուր Միություն]] և Սկաուտներ»` հայկական մարզական ակումբներն ու սկաուտական խմբերը միավորող կազմակերպության) հիմնադիրներից մեկը։
[[1949]] թ. առողջության վատթարացմաան պատճառով ընդունվում է Սուրբ Փրկիչ հիվանադանոց, [[1950]] թ. [[մարտի 16]]-ին` 84 տարեկան հասակում կնքում է իր մահկանացուն։