«Ժողովող»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Ժողովող''' ({{lang-he|קהלת}}, ''Քոհելեթ''. {{lang-grc|Εκκλησιαστής}}, Եկլեզիաստես) - [[Աստվածաշունչ]] մատյանի [[Հին Կտակարան]]ի կանոնի գրքերից մեկը, պատկանում է իմաստության գրքերի թվին։ Ըստ հուդայականության և քրիստոնեական ավանդության գրքի հեղինակը [[Հրեաստան]]ի թագավոր [[Դավիթ|Դավթի]] որդի [[Սողոմոն]]ն է։ Սակայն ժամանակակից ուսումնասիրողների կարծիքով գիրքը գրվել է մ.թ.ա. IV-IIIդդ.:։ Գիրքն ըստ բնույթի իմաստուն մտքերի, կյանքի, մահվան, երջանկության, մարդկային գործունեության տարբեր ոլորտների մասին խորհրդածությունների հավաքածու է։

Գրքի հեղինակը իրեն կոչում է «Ժողովող» (Դաւթի որդու՝ Երուսաղէմում Իսրայէլի թագաւոր Ժողովողի խօսքերը (ա։1))։ Ըստ ուսումնասիրողների, այդ անունը, հավանաբար, մատնանշում է Սողոմոնի կյանքի երկու իրադարձություններ, որոնց մասին հիշատակվում է Հին Կտակարանում։ Առաջին դրվագն այն է, երբ Սողոմոնը իմաստություն է ստացել Գաբավոնում, «բազմամարդ ժողովրդի մեջ» (Գ Թագ., գ։8), երկրորդը`երկրորդը՝ երբ Երուսաղեմի տաճարի օծման առթիվ ժողովել է իսրայելցիներին ու օրհնել ժողովրդին`ժողովրդին՝ ժողովը (քահալ) (Գ Թագ, ը։2 և 14) <ref>Գ. Դարբինյան, Ներածություն Հին Կտակարանի, Էջմիածին, 2000, էջ 211:</ref>:։

Գիրքը գրված է հանգավոր արձակով, բազմաթիվ զուգահեռականություններով ու տաբեր ձևերի մեջ առնված միևնույն գաղափարի կրկնությամբ։ Նախադասությունները սովորաբար երկար են և խճճված։ Կան սիրելի բառեր ու արտահայտություններ («ունայն է», «արեգակի ներքո», «իմաստություն»)<ref>Նույնը, էջ 217:</ref>:։