«Շնող (Լոռու մարզ)»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
չ робот добавил: en:Shnogh |
No edit summary |
||
Տող 1.
'''Շնող'''՝ գյուղ [[Հայաստան]]ի [[Լոռու մարզ]]ում։
Լոռու մարզում, մարզկենտրոնից 60 կմ հյուսիս-արևելք: Հողատարածությունները` 6841 հա, բնակչությունը`
1831-ին` 2205, 1926-ին` 2298, 1939-ին` 2758, 1959-ին` 2586, 1970-ին` 3142, 1979-ին` 2885,
1989-ին` 3328, 1996-ին`3250 շունչ, ընտանիքների թիվը` 870(1996թ.): Հնագույն ճանաչված, շեն և բարեբեր բնակավայրերից է: Ունի միջն. հանրակրթական և յոթամյա արվեստի դպրոցներ,մշակույթի տուն, 2 գրադարան,
կապի բաժանմունք, կինո, ավտոմատ հեռախոսակայան,կենցաղասպասարկման տաղավար, 2 մսուր մանկապարտեզ,
հիվանդանոց, ամբուլատորիա, դեղատուն, հայրենագիտական թանգարան:
Գտնվում է Գուգարաց լեռնաշղթայի արևելյան մասում, Դեբեդ գետի աջափնյա սարավանդի և հարակից` ձորերով ու
բլուրներով պատած, բարդ և անհանգիստ ռելիեֆով տարածքի վրա:
Կլիման բարեխառն է` չափավոր մեղմ ձմեռներով, մոտիկ չոր արևադարձայինին: Տարեկան միջին ջերմաստիճանը`
11,1 աստիճան, առավելագույնը` 38աստ.C, նվազագույնը` -22 աստ.C:
Շնողին հարակից վայրերում կան օգտակար հանածոների` պղնձի, երկաթի, մոլիբդենի, օ խրայի, փիրուզի
հանքավայրեր, որոնց մի մասը հնում արդյունահանվել է և մշակվել տեղում: Շնողը շրջապատող անտառները հարուստ
են արժեքավոր ծառատեսակներով, վայրի պտուղներով, հատապտուղներով, անասնակերով: Լեռնալանջերը,
նախալեռնային տարածքները, գետահովիտները պատած են արգավանդ բարեբեր հողատարածություններով, որտեղ
անհիշելի ժամանակներից մշակել են հացահատիկային, տեխնիկական, բանջարաբոստանային կուլտուրաներ, զբաղվել
են այգեգործությամբ:
Շնողի պատմությունը սերտորեն առնչվում է Մեծ քարի գլուխ թաղամասը երբեմնի բռնող միջնադարյան Կայծոն ամրոցի հետ,
որի ծաղկման շրջանը վերաբերվում է 10-11դդ: Կայծոն- Շնող անվանափոխությունը կատարվել է ուշ շրջանում. 13-րդ դ.
աղբյուրներում ամրոցը հիշվում է միայն Կայծոն անունով: Շնող անունը վերաբերել է գյուղին, որը իր մեջ Բերդաթաղի հետ ներառել է նաև 19-րդ դարի վերջի աղբյուրներում հիշվող Նորաշենը (Փոքր քարի գլուխ թաղամասը և գյուղի ներկայիս կենտրոնական
տարածքը): Կայծոն- Շնողը բաժսնել է Հայաստանի վարուվերումներով լի ճակատագիրը: 10-11դդ տարածաշրջանում
իշխել են Կյուրիկյանները: 1118թվին Կայծոնը Վրաստանին միացրեց Դավիթ Շինարարը: 12-14դդ այն եղել է Զաքարյանների
տիրույթներից մեկը,12րդ դարի կեսից սկսած ասպատակվել է թուրք-սելջուկյան, թաթար-մոնղոլական հորդաների կողմից:
17-րդ դարի սկզբին պարսից շահ Աբասը, տեղահան անելով բնիկ հայ և վրացի բնակչությանը, նրանց հողերը բնակեցրել
է թուրք քոչվորներով: Հետագա դարաշրջաններում ևս բազմիցս ենթարկվել են հարձակումների: 1919-ի հունվարին
Լոռին Թուրքիայի սպառնալիքներից ապահովելու նպատակավ Սադախլոյից մինչև Փամբակ հայտարարվեց ''չեզոք գոտի '',
փաստորեն անջատելով այն Հայաստանից: 1920-ի վերջին Հայստան ներխուժած թուրքական զորքերի առաջխաղացումը դեպի Վրաստան կանխելու պատրվակով Վրաստանի մենշևիկյան կառավարությունը զորքերը մտցրեց Լոռի, որով այն համարվեց ռազմական դրության մեջ: Արլ. Հայաստանի խորհրդայնացումից և Ալեքսանդրապոլի պայմանագրի ստորագրումից հետո
Լոռվա նկատմամբ թուրքական սպառնալիքները այլևս իրական չէր: Վրացական կողմը, խախտելով 1920-ի նոյեմբերի
13-ի հայ-վրացական համաձայնագիրը, գրավելով ևս 8 սահմանամերձ բնկավայրեր, չէր պատրաստվում հեռանալ Լոռուց,
ձգտելով նրա բռնակցմանը Վրաստանին: Ժողովրդական զինված ապստամբության, 11-րդ բանակի գործունեությունների
հետևանքով 1921-ի փետրվարին Լոռին ազատագրվեց մենշևիկյան բռնակցումից, մտնելով Խորհրդ. Հայաստանի կազմի
մեջ: Գյուղի կենսագրությունում խոր, անդարմանելի հետք են թողել 1930-ական թթ բռնադատումները, Հայրենական
պատերազմը, 1949-ի աքսորը, 1988-ի ահեղ եկրաշարժը, Արցախի ազատամարտի զոհերը:
Շնողի բուն տարածքում գտնվում են Կայծոն ամրոցի(10րդ դար), միանավ եկեղեցու մնացորդները, Ս. Գևորգ(1893թ),
Ս. Սարգիս(1894թ) եկեղեցիները, Տերունական խաչարձան-մատուռը(1222թ), Ս. Սարգիս մատուռը (17րդ դար),
[[Մասնակից:Harutyu|Harutyu]] 16:43, 26 Մայիսի 2009 (UTC)Ս. Նշան մատուռի մնացորդները(17րդ դար):
==Այցելեք նաև==
*[[Լոռու մարզ]]
*[[Լոռու մարզի գյուղերի ցանկ]]
{{arm-geo-stub}}Մ Թ Ս
[[Կատեգորիա:Լոռու մարզի գյուղեր]]
| |||