|
'''«Կնիք հավատո»''', «Կնիք հաւատոյ», Հայոց եկեղեցու դավանական ժողովածու:ժողովածու։ Կազմվել է Հայոց կաթողիկոս [[Կոմիտաս Ա Աղցեցի|Կոմիտաս Ա Աղցեցու]] օրոք, հույն աստվածաբան [[Տիմոթեոս Կուզ]]ի «Հակաճառություն…» երկի նմանությամբ:նմանությամբ։ Ենթադրվում է, որ ժողովածուն կազմել և խմբագրել է ժամանակի հայ նշանավոր [[աստվածաբան]] [[Հովհան Մայրավանեցի]]ն: «Կնիք Հավատոն» ունի հակա[[Քաղկեդոնականություն|քաղկեդոնական]], [[Նեստորականություն|հականեստորական]] բովանդակություն:բովանդակություն։ Նպատակն էր պաշտպանել Հայ եկեղեցու ուղղափառությունը, դավանական սկզբունքները, հերքել աղանդավորական վարդապետությունները, ամրապնդել Հայ եկեղեցու դիրքերը VI դ. վերջին – VII դ. սկզբին սրված դավանական պայքարում, հատկապես քաղկեդոնականների և նեստորականների ոտնձգություններից:ոտնձգություններից։
Խորագիրը պայմանավորված է հերձվածները մերժելու և Հայ եկեղեցու դավանությունը ուղղափառության մեծագույն հեղինակությունների վկայակոչումներով հաստատելու (կնիք) թելադրությամբ:թելադրությամբ։ Նյութերը խմբավորված են 10 գլուխներում, որոնք «Բան» են կոչվում:կոչվում։ Դրանցից յուրաքանչյուրը նվիրված է դավանական մի խնդրի` [[Երրորդություն|Երրորդությանը]], Մարդեղությանը, Փրկագործությանը, անապականությանը ևն:ևն։ Ի պաշտպանություն Հայ եկեղեցու դավանանքի` «Կնիք Հավատո»-ում որոշակի սկզբունքով վկայություններ են բերված Ընդհանրական եկեղեցու, այդ թվում Հայ եկեղեցու սուրբ հայրերի ու վարդապետների ([[Գրիգոր Ա Լուսավորիչ]], [[Սահակ Ա Պարթև]], [[Մեսրոպ Մաշտոց]], [[Եզնիկ Կողբացի]], [[Հովհաննես Ա Մանդակունի]], Հովհան Մայրավանեցի, [[Դիոնիսիոս Արիոպագացի|Դիոնիսիոս Աթենացի]], [[Հիրենեոս Լիոնացի|Իրենիոս Լուգդոնացի]], [[Գրիգոր Սքանչելագործ]], [[Բարսեղ Կեսարացի]], [[Գրիգոր Նազիանզացի]], [[Գրիգոր Նյուսացի]], [[Աթանաս Ալեքսանդրացի]], [[Կյուրեղ Ալեքսանդրացի]], [[Հովհան Ոսկեբերան]], [[Եփրեմ Ասորի]] և այլք) երկերից:երկերից։
«Կնիք Հավատոն» կարևոր դեր է խաղացել Հայ եկեղեցու և հայ ժողովրդի ազգային ինքնուրույնության համար մղված պայքարում:պայքարում։ Բացի բուն հավատի խնդրից բացառիկ արժեք ունի նաև հայ թարգմանական մատենագրության պատմության համար:համար։ Բնագիրը գիտությանը հայտնի է XIV–XV դդ. մեկ ընդօրինակմամբ, որը [[1911]]-ին [[Սուրբ Ստեփանոս վանք (Դարաշամբ)|Դարաշամբի Ս. Ստեփանոս Նախավկա վանք]]ում հայտնաբերել և 1914-ին ընդարձակ ներածականով հրատարակել է [[Կարապետ եպիսկոպոս Տեր-Մկրտչյան]]ը:
[[Կատեգորիա:Հայոց եկեղեցու դավանաբանական երկեր]]
|
