«Նաիրի»–ի խմբագրումների տարբերություն

Մ.թ.ա. XIV-XX դարերում [[ասորեստան]]յան սեպագիր սկզբնաղբյուրներում տեղեկություններ են պահպանվել [[Հայկական լեռնաշխարհ]]ի մի շարք քաղաքական կազմավորումների մասին, որոնք հորջորջվել են Նարի կամ Նաիրի «երկրներ» ընդհանրացված անվանումով։ Դրանցից առանձնապես հիշատակվում են Կադմուխին (Կադմուք-[[Կորդուք]]), Մուշկին ([[Մոկս]]), Ալձին ([[Աղձնիք]]), Իշուան ([[Ծոփք]]), Դայանին կամ Դայաենին ([[Տայք]]) ևն, որոնք տարածվել են գերազանցապես [[Տիգրիս]], [[Եփրատ]] գետերի վերին հոսանքների և դրանց վտակների ու ակունքների ընդարձակ շրջաններում։ [[Ասորեստան]]ի հարձակումների ընդհանուր վտանգը դիմակայելու նպատակով Նաիրի «երկրները» հարկադրված միավորել են իրենց զինված ուժերը, պաշտպանական համակարգը, նյութական միջոցները, ցեղային շահերը զուգակցել կամ ենթարկել ընդհանուր շահերին և ծավալել փոխհամաձայնեցված գործունեություն։ Ասորեստանի Թուկուլտի-Նինուրտա Ա թագավորը (մ.թ.ա. 1243-21) Նաիրի «երկրների» դեմ արշավանքներում արդեն բախվել է 43, իսկ Թիգլատպալասար Ա թագավորը (մ.թ.ա. 1115-1077)՝ նախ 23, ապա՝ 60 դաշնակից ցեղային իշխանությունների միացյալ ուժերի դիմադրությանը։ [[Մ.թ.ա. 10-րդ դար]]ում Նաիրին ներառվեց [[Ուրարտու]]ի կազմի մեջ։