«Խոսրով Բ Փարվեզ»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Խոսրով Բ Ափարվեզ''' (''[[պարսկերեն|պարսկ.]]''` خسرو پرویز, բառացի՝ «հաղթող», ծննդյան թ. անհայտ – [[628]]թ.), պարսից արքա 591-ից:ից։ [[Սասանյաններ]]ի դինաստիայից:դինաստիայից։ Գահ է բարձրացել սպարապետ Բահրամ (Վահրամ) Չուբինի ապստամբության ժամանակ:ժամանակ։ Ազնվականների դավադրությունից և ապստամբության աճող վտանգից վախեցած՝ փախել է [[Բյուզանդիա]]: [[Մորիկ]] կայսրը Հայաստանի արևելյան մասը, [[Վրաստան]]ը, [[Միջագետք]]ի կարևոր ամրություններ [[Դարա]]ն և [[Նփրկերտ]]ը ստանալու պայմանով ռազմ, օգնություն է խոստացել նրան:նրան։ Ատրպատականի Գանձակ (Շիզ) քաղաքի մոտ բյուգանդական, հայկական (մոտ 15 հազար զինվոր) և Խոսրով Բ Ափարվեզին հավատարիմ պարսկական միացյալ ուժերը պարտության են մատնել Չուբինին: Չուբինին։

591-ին Մորիկը և Խոսրով Բ Ափարվեզը Հայաստանը [[Հայաստանի երկրորդ բաժանում (591թ.)|բաժանել]] են իրար միջև:միջև։ Երկու երկրների սահմանը Հայաստանում դարձել է [[Ազատ (գետ)|Ազատ]] գետը, [[Կոգովիտ]] գավառը, [[Մակու]]ն, [[Վանա լիճ]]ը: ը։

605-ին պարսկական զորքերը գրավել են Հայաստանի բյուգանդական մասը, Վրաստանը և հասել [[Կ. Պոլիս]]: Պարսկական զորքերը գրավել են նաև [[Ասորիք]]ը, [[Պաղեստին]]ը, [[Երուսաղեմ]]ը, [[Եգիպտոս]]ը:ը։ Սակայն 627-ին բյուգանդական զորքը գրավել և ավերել է Գանձակը (Շիզ), մոտեցել [[Տիզբոն]]ին:ին։ Ռազմական անհաջողություններից դժգոհ ազնվականությունը բանտարկել է Խոսրով Բ Ափարվեզին: Ափարվեզին։

Խոսրով Բ Ափարվեզը Մասանյանների վերջին խոշոր ներկայացուցիչն էր, որի ժամանակ Պարսկաստանը գտնվել է իր քաղաքական զարգացման գագաթնակետին:գագաթնակետին։