«Ջովաննի Բատիստա Պերգոլեզի»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
չ Bot: Migrating 40 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q185312 (translate me) |
չ clean up, replaced: → (6) oգտվելով ԱՎԲ |
||
Տող 3.
== Կենսագրություն ==
Ջովաննի Պերգոլեզիի իսկական ազգանունը ''Դրագի'' էր ''(Draghi)'', բայց երբ նրա ընտանիքը [[Մարկե]]ի [[Պերգոլա]] քաղաքից տեղափոխվեց Եզի, նրանց տրվեց «Պերգոլեզի» մականունը, որ բառացիորեն նշանակում է «պերգոլացիներ»։ [[1726]] թվականից սկսյալ նա երաժշտական կրթություն է ստանում [[Նեապոլ]]ի կոնսերվատորիայում, որտեղ մեծ համբավ ստացավ նաև որպես տաղանդավոր [[ջութակ]]ահար։ [[1732]] թվականին Պերգոլեզին նշանակվեց Նեապոլ շրջանի իշխաններից մեկի երաժշտական խմբի [[կապելմեյստեր]], և այնտեղ էլ ստեղծեց իր հայտնի նեապոլյան [[բուֆֆ-օպերա]]ն՝ [[Սիրահարված եղբայրը|«Սիրահարված եղբայրը»]] (''"Lo frate 'nnammorato"'')՝ գրված [[նեապոլյան լեզու|նեապոլյան լեզվով]], ինչպես նաև՝ մեկ [[եկեղեցական ծես|պատարագ]]։ Երկու ստեղծագործություններն էլ ջերմորեն ընդունվեցին։ [[1733]] թվականին նա ստեղծեց իր [[Հպարտ գերին|«Հպարտ գերին»]] (''"Il prigionier superbo"'') [[սերիա-օպերա]]ն, որը հսկայական հաջողություն ունեցավ հատկապես այդ օպերայի «Սպասուհին՝ տիրուհի» [[միջերգանք]]ի շնորհիվ։ [[1734]] թվականին Պերգոլեզին նշանակվեց Նեապոլ քաղաքի կապելլայի կապելմեյստերի տեղակալ, և մայիսին ուղևորվեց [[Հռոմ]]՝ իր պատարագներից մեկի կատարումը երաժշտավարելու համար։ Պերգոլեզիի հաջորդ օպերաներն ընդունվում էին չափավոր կերպով։ Նրա առողջական վիճակն սկսեց վատթարանալ և [[1736]] թվականին նա լքեց Նեապոլը և ապաստան գտավ Նեապոլից ոչ հեռու գտնվող Պոցցուոլիի [[կնգուղակիրներ|կնգուղակիր]] վանականների մենաստանում, որտեղ և ավարտեց իր վերջին ստեղծագործությունը՝
== Ներդրումն արվեստի մեջ ==
Պերգոլեզիի համբավը զգալիորեն աճեց իր մահվանից հետո։
Պերգոլեզիի լուրջ ոճն ամենալավ կերպով է արտահայտված «Ստաբատ մատերում» և իր պատարագներում, որտեղ աչքի են ընկնում մեծածավալ խմբական և գործիքային ելույթները վարպետորեն ղեկավարելու նրա ունակությունները։
|