«Խնձորենի»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ clean up, replaced: գ: → գ։, է: → է։ (4), թ: → թ։, ի: → ի։, ծ: → ծ։, ղ: → ղ։, մ: → մ։ (2), ն: → ն։, վ: → վ։, տ: → տ։, ]]: → ]]։, ): → )։ (2) oգտվելով [[Վիքիպեդիա:ԱվտոՎիքիԲ...
չ clean up, replaced: : → ։ (2) oգտվելով ԱՎԲ
Տող 1.
[[Պատկեր:Appletree bloom l.jpg|thumb|right|250px|Ծաղկած խնձորենին]]
'''Խնձորենի''' (Malus), վարդազգիների ընտանիքի պտղատու ծառերի և թփերի ցեղ։ Հայտնի է 36 տեսակ, ՍՍՀՄ-ում՝ 15:15։
 
Առավել տարածված են.
Տող 10.
* Խնձորենի չինական (M. prunifolia)։
 
Մշակովի խնձորենու բարձրությունը 2—10 մ է, ունի լայն բրգաձև սաղարթ։ Տերևները խոշոր են և տարբեր ձևի։ Միատուն բույս է, երկսեռ ծաղիկներով, պսակաթերթիկները սպիտակ են, հիմքի մասում՝ վարդագույն, սերմնարանը ցածրադիր է։ Խաչաձև փոշոտվող և ինքնաստերիլ է։ Պտուղը՝ կեղծ, կլոր, կլոր-տափակավուն, օվալաձև, ձևաձև, տձև:տձև։ Գույնը կանաչա-դեղնավուն է, դեղին, դեղնականաչավուն։ Կշռում է 30—500, երբեմն՝ 600 գ։ Պարունակում է շաքարներ (5—15%), թթուներ (0,2—1,5%), պեկտիններ, սպիտակուցներ, վիտամիններ (A, B, C)։
 
Օգտագործվում է թարմ, մասամբ չորացրած։ Պտղից պատրաստում են [[կոմպոտ]], [[ջեմ]], [[պովիդլո]], [[պաստեղ]], [[ժելե]], ստանում հյութեր, [[գինի]], [[օղի]]։ Խնձորենին զով կլիմայի, ցրտադիմացկուն, խոնավասեր բույս է։ Բազմանում է պատվաստներով։ Բերքատվությունը 150—200 ց/հա է։ Կարելի է մշակել Հայաստանի բոլոր գոտիներում։ Հատկապես լավ է աճում [[Գուգարք]]ի, [[Սպիտակ]]ի, [[Թումանյան]]ի, [[Ստեփանավան]]ի, [[Նոյեմբերյան]]ի, [[Իջևան]]ի, [[Հայաստան]]ի հարավ-արևելյան, ինչպես նաև [[Սևանի ավագան]]ի և [[Գյումրի|Գյումրու]] սարահարթի շրջաններում։ Նախկին ՍՍՀՄ-ի տարածքում կա խնձորենու 500 սորտ։
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/wiki/Խնձորենի» էջից