«Միքայել Ջոթյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Միքայել Ջոթյան''' ([[մայիսի 5]], [[1925]] - [[հունվարի 7]], [[2007]]), հայ բժիշկ,մանկաբույժ, գիտությունների թեկնածու, դոցենտ:դոցենտ։

Ծնվել է 1925 թվականի մայիսի 5-ին Հայաստանի [[Մեծ Պարնի]] գյուղում:գյուղում։ Ավարտելով ծննդավայրի միջնակարգ դպրոցը՝ անմիջապես համալրել է ֆաշիզմի դեմ մարտնչող բանակի շարքերը և նրա հետ անցել ամբողջ հաղթական ճանապարհը:ճանապարհը։ [[Երկրորդ Համաշխարհային Պատերազմ|Մեծ Հայրենականում]] ցուցաբերած արիության համար նա արժանացել է «Հայրենական պատերազմի առաջին աստիճանի» շքանշանի, «Խիզախության համար» մեդալի և մոտ մեկուկես տասնյակ այլ մեդալների: մեդալների։

1945-ին՝ պատերազմի ավարտից հետո, Միքայել Ջոթյանն անմիջապես ընդունվում է Երևանի Պետական Բժշկական ինստիտուտը և այն գերազանցությամբ ավարտելուց հետո աշխատանքի անցնում Նալբանդում՝ իբրև շրջանային հիվանդանոցի գլխավոր բժիշկ, իսկ կարճ ժամանակ անց նրան նշանակում են Սպիտակի շրջանի առբաժնի վարիչ, որտեղ աշխատում է մինչև 1955 թ. նոյեմբերը:նոյեմբերը։

1955-ին Միքայել Ջոթյանն ընդունվում է Մոսկվայի բժշկական ակադեմիայի պեդիատորիայի ինստիտուտի ասպիրանտուրան և հաջողությամբ ավարտելուց հետո վերադառնում է մայր կրթօջախ՝ Երևանի պետական բժշկական ինստիտուտ, որտեղ սկզբից աշխատում է իբրև ասիստենտ, իսկ 1967-ին բժշկագիտության թեկնածուի, 1968-ին դոցենտի կոչումներ ստանալուց հետո իր հարուստ փորձն ու գիտելիքներն է հաղորդում ապագա բժիշկներին:բժիշկներին։

Բժշկագիտության մեջ լուրջ ներդրում ունի հատկապես նրա «Աղեստամոքսային տրակտի սուր խանգարումների տոքսիկ ձևերի կլինիկան ու բուժումը հարավի շոգ կլիմայի պայմաններում» աշխատությունը. այն ժամանակ, երբ երեխաների մահացությունը բարձր թիվ էր կազմում, այս մեթոդի ներդրման շնորհիվ հարյուրավոր մանուկների կյանք փրկվեց: փրկվեց։

Միքայել Ջոթյանը բժշկագիտությանը, մասնավորապես մանկաբուժության հիմնահարցերին նվիրված երեքուկես տասնյակ գիտական աշխատությունների ու հոդավածների հեղինակ է:է։ Մ. Հերացու անվան բժշկական համալսարանի 70-ամյակի առթիվ երկարամյա գիտամանկավարժական և վարչական աշխատանքի համար պարգևատրվել է ոսկե մեդալով (2000 թ.):։