«Ծառա»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Ծառա''', հասարակական [[խավ]] հին և [[միջնադարյան Հայաստան]]ում: ում։

Ծառաները ստրկական վիճակում էին:էին։ Կին ծառան կոչվել է ''աղախին'': Ծառաներն աշխատել են [[արքունիք]]ում, [[իշխան]]ների տներում՝ որպես [[նաժիշտ]]ներ, [[դայակ]]ներ, [[արհեստավոր]]ներ, [[երկրագործ]]ներ, [[անասնաբույծ]]ներ և այլն:այլն։ Միջնադարյան Հայաստանում նրանք աշխատում էին նաև [[ֆեոդալ]]ների տնային տնտեսություններում, [[ագարակ]]ներում:ներում։

Ծառաները ձեռք էին բերվում [[պատերազմ]]ների, առուծախի, նվիրատվության, պարտային ծառայագրման միջոցով:միջոցով։ Ծառան և նրա ընտանիքը ֆեոդալի սեփականությունն էր, նա առանց տիրոջ համաձայնության չէր կարող ազատվել ծառայությունից, պաշտոն վարել, ամուսնանալ, վկայություն տալ դատարանում:դատարանում։ Տերը կարող էր պատժել, ընդհուպ սպանել հանցապարտ ծառային:ծառային։ Տեղաշարժման իրավունքից զրկված լինելով՝ ծառաները հաճախ փախչում էին տերերից:տերերից։ Ըստ [[Մխիթար Գոշ]]ի՝

ծառան կարող էր ազատվել վեցամյա ծառայությունից հետո:հետո։ Ծառան ուներ գույքային սեփականություն ձեռք բերելու, ժառանգելու և օտարելու իրավունք:իրավունք։ Ծառա են կոչել նաև [[վասալ]] ազատներին:ազատներին։