'''Հռեա''', աստվածուհի-մայր աստված, [[Ուրանոս]]ի և [[Գեա]]յի դուստրը (երբեմն նույնացվում է Գեայի հետ), [[Կրոնոս]]ի կինը, բոլոր Կրոնոսյանների մայրը: Հռեայի սկզբնական պաշտամունքի վայրերից մեկը եղել է Կրետե կղզին, որտեղ, համաձայն զրույցի, քարայրում նա ծնել և խնամել է [[Զևս]]ին: Որպեսզի Կրոնոսը երեխային կուլ չտար, կուրետները սրերով հարվածում են վահաններիվահաններին և խլացնում մանկան ճիչը: Կրետական Հռեայի քրմերը կոչվում էին կուրետներ, և առասպելը, հնարավոր է, ծագել է բացատրելու համար զենքերով պարը, որը կատարում էին քրմերը Հռեային և Իդեյան Զևսին նվիրված տոնի ժամանակ: Հռեայի պաշտամունքը համեմատաբար վաղ միաձուլում է փոքրասիական [[Կիբելե]] աստվածուհու պաշտամունքի հետ, որին նույնպես անվանում էին ''Մեծ Մայր'': Հռեա-Կիբելեի պաշտամունքը կրում էր օրգիաների բնույթ, բայց բուն [[Հունաստան]]ում այն հանդես է գալիս փոքր ինչ մեղմացած ձևով: [[Մ.թ.ա. 3-րդ դար]]ից սկսած, այդ պաշտամունքը թափանցում է [[Հռոմ]], որտեղ Հռեան մեծարվում էր Մեծ Մայր անվան տակ: Հռեա-Կիբելեին ձոնված էին կաղնին[[կաղնի]]ն և սոճին[[սոճի]]ն. նրա մշտական ուղեկիցն էր առյուծը[[առյուծ]]ը; Հռեա-Կիբելեն սովորաբար պատկերվում էր ռազմակառքի վրա, որը քաշում էինեն առուծները, ձեռքին ծնծղա, գլխին ատամնավոր թագ: Հունական կրոնում Հռեան սովորաբար չի ունեցել առանձին տաճարներ և մեծարվում էր Կրոնոսի կամ [[Զևս]]ի հետ համատեղ: [[Աթենք]]ում Հռեայի և նրա ամուսնու թոխարենփոխարեն կատարվում էին կրոնիաներ, և նրանց պաշտամունքը նույնպես կենտրոնացված էր մեկ ընդհանուր տաճարում:
