«Իլյա Ռեպին»–ի խմբագրումների տարբերություն

 

1894—1907-ին դասավանդել է Գեղարվեստի ակադեմիայում (1898—99-ին՝ ռեկտոր)։ Աշակերտներից են՝ Ի․ Ի․ Բրոդսկին, Ի․ Է․ Գրաբարը, Դ․ Ն․ Կարդովսկին, Բ․ Մ․ Կուստոդիեը։ 1899-ից ապրելով Կուոկկալայի իր «Պենատներ» դաստակերտում, Ռ․ 1917-ից հետո մնացել է սահմանի մյուս կողմում (Կուոկկալան մինչե 1940-ը պատկանում էր Ֆինլանդիային)։ Ապրելով Ֆինլանդիայում՝ Ռեպինը կապերը չի խզել հայրենիքից, երագել է վերադառնալ ՄՄՀՄ, «Պենատներում», որտեղ մահացել և թաղվել է Ռեպինը, 1940-ին բացվել է հուշաթանգարան․ նույնպիսի թանգարան գործում է նաե Չուգուևում։ 1958-ին Մոսկվայում բացվել է Ռեպինի հուշարձանը (բրոնզ, գրանիտ, քանդակագործ՝ Մ․ Գ․ Մանիզեր, ճարտ․՝ Ի․ Ե․ Ռոժին)։ Ռեպինի բազմաթիվ գործեր, այդ թվում՝ երգչուհի Մ․ Ն․ Կլիմենտովայի դիմանկարը (1883), «Մ․ Կ․ Տենիշևան աշխատելիս» (1897), «Շիկահեր կինը» (1898), Դ․ Մ․ Սոլսկու դիմանկարը (1903) գտնվում են Հայաստանի պետական պատկերասրահում։