Ջարդիչներ, կարծր նյութեր, գլխավորապես միներալային հումքը, մանրող (ջարդող) մեքենաներ։ Տարբերում են խոշոր (հատիկների մեծությունը՝ 100-300 մմ), միջին (25-100 մմ) և մանր (5- 25 մմ) ջարդվածքի։ Ըստ մանրող օրգանի ձևի ստորաբաժանվում են հինգ կարգի։ Այտավոր Ջարդիչները (ստեղծվել են 1858 թվականին, ԱՄՆ-ում), նյութը մանրում են երկու ուղղանկյուն սալերի՝ այտերի միջև ճզմելով և տրորելով։ Այտերից մեկը սովորաբար անշարժ է, իսկ մյուսը ճոճվում է։ Կոնային Ջարդիչում (ստեղծվել են 1877 թվականին) մանրումը տեղի է ունենում անշարժ կոնային թասում՝ շրջանաձև ճոճք կատարող կոնի միջոցով։ Միջին և մանր կոնային Ջարդիչները արդյունաբերության մեջ արմատավորվել են 1920-ական թվականներին։ Գրտջարդիչների սկզբունքային սխեմաներ

  • ա․ այտավոր,
  • բ կոնային՝ խո֊շորհատիկային ջարդման,
  • գ․ կոնային՝ միջին և մանրհատիկային ջարդ ման,
  • դ․ գրտնակավոր,
  • ե․ գրտնակավոր՝ ատամնե րով,
  • զ․ մրճավոր,
  • է․ ոտորավոր նակավոր Ջարդիչներ
  • ոտորավոր նակավոր Ջարդիչներում (երևան են եկել 1806 թվականին, Անգլիայում) նյութը ճզմվում է երկու զուգահեռ գլանային գրտնակների միջև, որոնք միևնույն արագությամբ պտտվում են միմյանց հանդեպ։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 9, էջ 481