Մեր աղջիկները (ֆիլմ, 1930)
«Մեր աղջիկները» (ռուս.՝ «Наши девушки»), խորհրդային սև-սպիտակ համր ֆիլմ, որը նկարահանել է ռեժիսոր Վլադիմիր Բրաունը։ Էկրան է բարձրացել 1930 թվականի մայիսի 25-ի[1]։ Պահպանվել է մասամբ[2]։
Մեր աղջիկները ռուս.՝ Наши девушки | |
---|---|
Երկիր | ԽՍՀՄ |
Ժանր | դրամա |
Ռեժիսոր | Վլադիմիր Բրաուն |
Դերակատարներ | Սոֆիա Մագարիլլ, Վարվառա Մյասնիկովա և Անդրեյ Կոստրիչկին |
Կինոընկերություն | Լենֆիլմ |
Սյուժե
խմբագրելՍահմանամերձ քաղաքում գտնվող ֆաբրիկագործարանային ուսումնառության դպրոցն ավարտում են առաջին խառատ աղջիկները։ Աղջիկները սկսում են աշխատել գործարանում և դժվարությունների են հանդիպում։ Նրանք հանգում են կանանց բրիգադի կազմակերպման մտքին։
Կանանց բրիգադը կատարում է շտապ պատվեր։ Պարզվում է, որ աղջիկների մասնագիտական հմտությունները բավարար չեն։ Երիտասարդ բանվորներն ու աղջիկները որոշում են կազմակերպել երիտասարդական բրիգադ։ Սակայն գործարանի ղեկավարությունը դեմ է դրան։ Աղջիկների միջև սիրային կոնֆլիկտ է ծագում։
Երիտասարդներին օգնության է հասնում կուսակցության քարտուղարը։ Երիտասարդությանը հաջողվում է իրականացնել իրենց գաղափարները։
Հիմնական սյուժետային գծին զուգահեռ ցուցադրվում է երիտասարդության մասնակցությունը ռազմապաշտպանական աշխատանքներին։
Դերերում
խմբագրել- Սոֆյա Մագարիլ – Նինա
- Վարվառա Մյասնիկովա – Շուրա
- Անդրեյ Կոստրիչկին – Սմիռնով, տեխնիկ
- Վլադիմիր Գարդին – Մատվեև
- Պավել Կուրզներ – Գոլուտվա, խառատ
- Եվգենյա Պիրյալովա – կոմերիտական
- Անտոնինա Բրյանցևա – կոմերիտական
- Աննա Շենձիկովսկայա – կոմերիտական
- Զինաիդա Վորկուլ – Սաշա
Նկարահանող խումբ
խմբագրել- Սցենարիստ՝ Ալեքսանդր Ուստինովիչ
- Ռեժիսոր՝ Վլադիմիր Բրաուն
- Օպերատոր՝ Գլեբ Բուշտուև
- Նկարիչ՝ Պավել Բետակի
Քննադատություն
խմբագրելԿինոքննադատ և սցենարիստ Նիկոլայ Կովարսկին ֆիլմը գնահատել է հետևյալ կերպ. «Այս ֆիլմը... փոքր-ինչ սխեմատիկ էր դրամատուրգիայի, կերպարների ուրվագծման առումով, բայց հանդիսատեսը լավ ընդունեց այն։ Այն նկարահանվել է բավականին պրոֆեսիոնալ, մոնտաժվել է հմտորեն և վարպետորեն»։
Կինոգետ Իրինա Գրաշչենկովայի գրքում նշվում է. «Ֆիլմն ստեղծվել է օրվա քաղաքական կարգախոսներով՝ «Կանայք արդյունաբերության մեջ», «Աղջիկներ, պատրաստվեք երկրի պաշտպանությանը»։ Սյուժեն, մակագրությունները, շինհրապարակների, ռազմական մանևրների կինոխրոնիկան, որը կենդանացել է խաղային կտորի վրա, ամեն ինչ աշխատում էր ագիտացիոն և պրոպագանդիստական խնդիրների ուղղությամբ»[3]։
Պյոտր Բագրովը գրում է. «Ագիտպրոպյան ավարտը, որը ոչնչացրել է 30-ականների սկզբի մեկից ավելի տաղանդավոր ստեղծագործություն, անսպասելիորեն ուժեղ էր հնչում. սպորտային շքերթի ժամանակ կենսուրախ կոմերիտականներին ներկայացնող կադրերը, որոնք հանկարծ հագել էին հակագազեր, անհանգստացնող և չարագուշակ նոտա էին հաղորդում»[4]։
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ Советские художественные фильмы, 1961, էջ 384
- ↑ Советские художественные фильмы, 1961, էջ 385
- ↑ Гращенкова, 2014, էջ 202
- ↑ Петр Багров Портрет мариниста — К ретроспективе Владимира Брауна // Журнал Сеанс. — 2021. Архивировано из первоисточника 6 Մարտի 2022.
Գրականություն
խմբագրել- Советские художественные фильмы. Аннотированный каталог. Немые фильмы (1918—1935) / Сост. Н.А.Глаголева, М.Х. Зак, А.В. Мачерет и др .; под ред. А. В. Мачерета. — М.: Искусство, 1961. — Т. 1. — С. 384—3851. — 528 с.
- Коварский Н. Владимир Браун // 20 режиссёрских биографий // Сборник / Сост. Р. Д. Черненко. — М.: Искусство, 1978. — С. 7—17. — 408 с. — (Мастера советского кино).
- Гращенкова И. Киноантропология XX/20. — М.: Человек, 2014. — С. 201—202. — 314 с.