Մենտիկին
իգական անձնանուն
Մենտիկին, հայկական իգական անուն։ Առաջացել է հայերեն մեն՝ «մինակ, մի հատիկ» և տիկին բառերից։ Նշանակում է «տիկին, որ իր նմանը չունի»։ Մեկ անգամ հիշատակվել է 13-րդ դարում[1]։
Մենտիկին Մենտիկին | |
---|---|
Տեսակ | իգական անձնանուն |
Սեռ | իգական |
Նշանակություն | տիկին, որ իր նմանը չունի |
Ծագում | |
Ծագման լեզու | հայերեն |
Գիր | Հայոց գրեր |
Կապված հոդվածներ | «Մենտիկին» սկսվող էջեր |
Գործածություններ
խմբագրել- Մենտիկին, մեծ մայր Կրակացի Ներսես աբեղայի, ով Երուսաղեմում 1335 թվականին ընդօրինակեց Ճառընտիրը[2]։