Մարախ, հայկական արական անուն։ Առաջացել է հայերեն մարախ՝ «մորեխ» բառից։ Այս անվանը համապատասխանում է լատիներեն Locusta, հունարեն Μάδαχος անձնանունները[1]։
Գործածություններ
խմբագրել
- Մարախ անապատական, աշակերտ Գինդի․ Մեծն Ներսեսի մահից հետո 373 թվականից հետո[2]։
- Մարախ, քահանա, գրիչ, ով 1508 թվականին ընդօրինակել է մի Ավետարան՝ Սիոն և Հայրապետ քահանաների հանձնարարությամբ, Գնիկանց գյուղում (Աղթամարի թեմ)[3]։
Ծանոթագրություններ
խմբագրել
- ↑ Հրաչյա Աճառյան, Հայոց Անձնանունների Բառարան, հ. Գ, Երևան, «Երևանի պետական համալսարանի հրատարակություն», 1946, էջ 231-232 — 682 էջ։
- ↑ Բուզ․ Զ․ ժզ․
- ↑ Ձեռագիր Վասպուրական 633-634
