Մասուր (անձնանուն)

անձնանուն

Մասուր, հայկական արական և իգական անձնանուն։ Առաջացել է հայերեն ժողովրդական մասուր (վարդի) բառից։ Գործածվել է 15-16-րդ դարերում[1]։

Մասուր
Մասուր
Տեսականձնանուն
Սեռարական, իգական
Նշանակությունմասուր
Ծագում
Ծագման լեզուհայերեն
ԳիրՀայոց գրեր
Կապված հոդվածներ«Մասուր» սկսվող էջեր

Գործածություններ խմբագրել

  • Մասուր - արական, 1551 թվական[2]
  • Մասպուռ - (սեռն անհայտ) 1628 թվական[3]
  • Մասփուր - իգական, 1629 թվական[4]
  • Մասուր - արական, թվականն անհայտ[5]

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. Հրաչյա Աճառյան, Հայոց անձնանունների բառարան, հ. Գ, Երևան, «Երևանի պետական համալսարանի հրատարակություն», 1946, էջ 207 — 742 էջ։
  2. Матер. Арх. Кавк. III, էջ 93,94
  3. Երեմեան, Նոր-Ջուղայի յուշարձ. էջ 10 ա
  4. Կնիք հաւ. յիշ. էջ 372
  5. Ջեռ. Վասպ. 342)