Մասնակից:Martymaw/Ավազարկղ

Կոմպոզիտորը (լատիներեն՝ compōnō) այն անձն է, ով ստեղծում կամ գրում է երաժշտություն, որը կարող է լինել ձայնային երաժշտություն (երգչի կամ երգչախմբի համար), գործիքային երաժշտություն (օրինակ՝ մենանվագ դաշնամուրի, լարային քառյակի, փողային գործիքների կվինտետի կամ նվագախմբի համար) կամ երաժշտություն, որը միավորում է ձայներ և գործիքներ (օրինակ՝ օպերա): Բառի հիմնական իմաստը վերաբերում է այն անձանց, ովքեր նոտագրմամբ արտահայտված գործերի ստեղծման միջոցով արևմտյան դասական երաժշտության ավանդույթի(?tradition) մեջ ներդրում են ունեցել: Շատ կոմպոզիտորներ նաև հմուտ կատարողներ են որպես երգիչներ, նվագածու կամ դիրիժորներ: Նրանցից են Բախը (երգեհոնահար), Մոցարտը (ջութակահար և դաշնակահար) և Բեթհովենը, Լիստն ու Շոպենը (երեքն էլ հմուտ դաշանակահարներ): Կոմպոզիտոր կարող են անվանվել նաև մարդիկ, ովքեր ստեղծում են երաժշտություն նոտագրման միջոցից բացի այլ կերպ. օրինակ՝ բլյուզ կամ ֆոլկ երգիչներն ու կիթառիստերն, ովքեր ստեղծում են երգեր իմպրովիզացիայի, ձայնագրման միջոցով:

Կոմպոզիտորներ և կատարողներ

Քանի որ երաժշտության նոտագրման միջոցը թերի է արտահայտում ինչ֊որ գործ, Քանզի երաժշտության նոտագրությունը գործը թերի է արտահայտում, կատարողի որոշած համերգային տարբերակի բազում հնարավորություններ կան։ Նույնիսկ դասական գործիքային երաժշտության գործում, որում բոլոր մեղեդիները, ակորդները և basslines? գրված են երաժշտության նոտագրման միջոցով, կատարողը կարող է, որպես իր անձնական մեկնաբանում, փոփոխել գործի articulation?ն ու phrasing?ը, որոշելով թե ինչքան երկար ֆերմատա?ները կամ դադարները պահել(ձգե՞լ) և՝ աղեղով գործիքների, woodwind?ների և bass instrument/?ների դեպքում, որոշելով օգտագործել կամ չօգտագործել արտահայտիչ effect?ներ ինչպիսին են վիբրատոն? և portamentoն(?)։ Երգչի կամ կատարողի(instrumental performer) որոշումը կատարել երաժշտություն, որն արդեն ստեղծվել և նոտագրվել է, անվանվում է «մեկնաբանում»։ Նույն գործի տարբեր կատարողների մեկնաբանումները կարող են տարբերվել։ Կոմպոզիտորներ կամ երգահաններ ովքեր իրենց հեղինակային երաժշտությունն են ներկայացնում, նույնքան են այն մեկնաբանում, ինչքան նրանք, ովքեր ուրիշների կողմից գրած երաժշտությունն են կատարում։ Երաժշտական կոմպոզիցիաները(?)հաճախ ունեն մեկ հեղինակ, սակայն ոչ միշտ։ Որևէ գործ կարող է ունենալ բազմաթիվ հեղինակներ, ինչպես հաճախ հանդիպում է փոփ երաժշտության դեպքում։ Երաժշտություն կարող են ստեղծագործել օգտագործելով բառեր, պատկերներ, համակարգչային ծրագրեր։ Բարոկկոյի ժամանակաշրջանում ստեղծված երաժշտությունը հաճախ գրվել է առանց ավել նշումների, սպասումներով, որ կատարողը իմպրովիզի շնորհիվ ինքը կզարդարի(lol idk sounds pretty, can i keep this word) կատարման ժամանակ։ Այսպիսի ազատությունը հետագայում անհետացավ և փոխարինվեց կոմպոզիտորների դետալային նոտագրմամբ։

The historically informed performance movement has revived to some extent the possibility of the performer elaborating in a serious way the music as given in the score, particularly for Baroque music and music from the early Classical period. The movement might be considered a way of creating greater faithfulness to the original in works composed at a time that expected performers to improvise. In genres other than classical music, the performer generally has more freedom; thus for instance when a performer of Western popular music creates a "cover" of an earlier song, there is little expectation of exact rendition of the original; nor is exact faithfulness highly valued (with the possible exception of "note-for-note" transcriptions of famous guitar solos).