Վիքիպեդիա

Մասնակից:Goharbadoyan/Ավազարկղ

< Մասնակից:Goharbadoyan

https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%9C%D0%B0%D0%BC%D1%8B_3

« 3 Մայր» —ռուսական ֆիլմերի ալմաստը 2014թ , նկարահանվել է ֆիլմերի Enjoy Movies- ղեկավարությամբ .« Շնորհավոր Ամանոր,մայրիկ» ֆիլմի շարունակությունը:

Ֆիլմը թողարկվել է 2014թ Դեկտեմբերի 25-ին:

Սյուժե խմբագրել

Երեք կանայք ,ովքեր ծանոթ չեն միմյանց և երկու տղամարդուն,նոր տարվա համար թռչում են Պրահայում , սակայն ինքնաթիռը արտակարգ վայէջք է կատարում Լեհաստանի մի փոքրիկ քաղաքում , որի բնակիչները Նոռ տարի չեն նշում: Ֆիլմի հերոսները որոշել են իրար սովորական կերպով հանդիպել , իսկ 12-ից մի քանի ժամ առաջ իրենց համար տոն են կազմակերպում`տոնածառով,Ձմեռ պապիով, ռուսական աղցանով, նայում են«ճակատագրի հեգնանք» պարում են ռուսական փոփ երաժշտության տակ ,և նույնիսկ «Moët & Chandon»շիշը` «Խորհրդային շամպայն»:

Ֆիլմի թողարկումը խմբագրել

Ֆիլմը թողարկվել է էկրաններին դեկտեմբերի 25-ին 2004թ, իսկ 2014թ անցյալ շաբաթավերջին, դեկտեմբերի 25-ից դեկտեմբերի 2-ը, ազգային վարձույթի տոմսարկղում երրորդ տեղն է զբաղեցրել։ [1]

Արգելված նկարները ՈՒրանիայում խմբագրել

Ամանորյա 3-մայրեր ընտանեկան կինոկատակերգությունը արգելել են վարձել ՈՒկրիանիայի տարածքում, հաղորդում է ՌԻՈ Նովաստին վկայակոչելով ընկերության Enjoy Movies-ի մամլո հաղորդագրության։

Ուկրանիայի փորձագիտական հանձնաժողովը որորոշեց ,որ ֆիլմը չպետք է ցուցադրվի ուկրանյացի հեռուստադիտողի համար, որովհետև այ ցույց է տալիս « ռուս ժողովրդի շովինիզմը»: Մեր արտոնությունը ՈՒկրանիայում շատ հեռուստադիտողներ ունի, ցավոք

Մեր արտոնությունը Ուկրաինայում շատ հեռուստադիտողներ ունի, եւ այդ արգելքը, ցավոք, թույլ չի տա նրանց տեսնել վերջնական մասը, որը ես համարում եմ սխալ:Սա լավ ամանորյա պատմություն է, որը չունի «շովինիստական» համատեքստ: Մենք անկեղծորեն զղջում ենք, որ ուկրաինական հեռուստադիտողները զրկված են քաղաքական պատճառներով տեսնելու հնարավորությունից », - մեկնաբանել է« Մոմեր 3 »ֆիլմի պրոդյուսեր եւ ռեժիսոր Գեորգի Մալկովը:

Քննադատություն խմբագրել

Եվգենի Ուխով, «Film.ru»:

Դա սխալ է ասել, բայց մայրերը պատվիրեցին երկար ապրել։Ոչ կոնկրետ եւ ոչ բառացիորեն, բայց էկրանները հաստատապես տվեցին իրենց կինոյի աստվածը:RIP. Երրորդ ֆիլմի համար օրիգինալ, հուզիչ, հուզիչ ֆիլմերի հեռուստադիտողը լիովին կորցրել է իր փայլը, թարմությունը եւ կորցրել է մնացած մտքերը: Աշխարհում տխուր պատմություն չկա :Մեր բոլոր սիրով `Enjoy Movies- ի արտադրանքների հանդեպ, ստիպված ենք ընդունել, որ Մարիի աղետալի գագաթնակետը մեզ ցնցող է դարձնում` երկու տարի անց նախկին ձեվից մնացել է ոչինչ:.

Դարյա Լոշակովան, «Weburg»:

Եվ դա նույնիսկ «փայտե» ձուլում չէ, այլ ոչ թե պատմություն, որը մատուցվել է ոչ թե ստեղծագործողների ֆիզիկապես շոշափելի ցանկության համար, «հիմար կտրել խմորը» եւ ոչ թե պարզապես «այս գործի» անսպառ զգացմունքայնությունը (միամիտ, քան մանկական հեքիաթը, իսկապես!), եւ այն փաստը, որ «3  Մայրեր» -ը, ինչպես նմանատիպ ռուսաստանյան հանրահայտ կոմեդիաների մեծ մասը, պարզապես շատ վատ տեսած հանդիսատեսի շոու է, սեղմելով որոշ զգացմունքների կոճակները եւ ավելին: <...> Ոչ մի պատմություն չկա, երկխոսությունը թույլ է, ոչ մի գործող խաղ, կատու լաց, պահեր, որտեղ դուք կարող եք զգալ Սուրբ Ծննդյան տրամադրությունը մի քիչ կամ գոնե ինչ-որ կերպ զգալ մելոդրամատիկ նշումները, զույգը, ժամի մեկուկես ժամ: Այո, կարելի է ասել, որ «Մոմ» -ի ստեղծողները դիմել են ռուս-եվրոպական հարաբերություններին դեպի տրիգլեր, բայց թվում է, որ այդ մասին դրական է գրեթե մեկ տարի: Ըստ ստեղծողների, «3 Մայրեր» - ը ֆիլմի ալմանակի վերջին մասը: Բայց այս երեքը ուրախանում են:[2]

Վեռա Ալենուշկինա, «Ֆիլմի նորություններ».

Չնայած որոշ պատմությունների անկեղծ «վանկագին», նախորդ «մայրեր» դեռեւս կատակերգություն էին: Սակայն «3 Մայրեր» -ը արդեն 100% մելոդրամա է, եւ, չնայած Խարլամովի ներկայությանը, ընդհանրապես ծիծաղելի պահեր չկան: Տոնական տրամադրությամբ նույնպես դժվար է. Դա միանգամայն սկզբում (ռուսական օդանավակայան), իսկ վերջում, հինգ րոպե, երբ հերոսները կազմակերպում են «խոստացված երշիկ», խոստացված խցիկում: <...> Այո, ի դեպ, արտադրողները հավաստիացնում են, որ «3 Մայրեր» - ը վերջինն է եւ մյուսները: Um ... Ինչու ես չեմ լսում այս մասին, չգիտեք:[3]

Մաքսիմ Շիլիմանով, «UralWeb»:

... առաջին շրջանակի դերասանները զարմացնում են ֆիլմի հանդեպ իրենց խտրական վերաբերմունքով: Ամենից շատ, սա նման է հիմնական Ամանորի ֆիլմին, այլ շնորհավորական տեսահոլովակ `նկարահանված որոշ փոքր ռուսական ընկերության կորպորատիվ կուսակցության համար ... եւ այն նկարահանվել է կորպորատիվ կուսակցության կողմից: Ինչպես նախկինում ասվել էր, Գարիկ Խարլամովը շատ լավ էր նայում ընդհանուր ֆոնի վրա, բոլորը պետք է ամաչեն նման պրոֆեսիոնալ խաղից: <...> ֆիլմը միայն շահագործում է Ամանորի հեքիաթային բնույթը, եւ դա հիմարություն է, հակառակ դեպքում դուք չեք կարող ասել: Մի բան հնարավոր չէ առանձնացնել, ամեն ինչ նույնն է վատ: Դա անհարմար է, անհեթեթ եւ ոչ թե Ամանորի:


Տես նաև խմբագրել

  • Մայրեր
  • Շնորհավոր Նոր տարի

Նշումներ խմբագրել

  1. ↑ Итоги уикенда c 25 по 28 декабря 2014 года: "Елки 1914" подвинули "Хоббита"
  2. ↑ ««Мамы 3»: и снова здрасьте!». Weburg.
  3. ↑ «Рецензия к фильму «Мамы 3». Самая тихая ночь в году». Новости кино.

Հղումներ խմբագրել

  • Ֆիլմը « 3 Մայրեր» ֆիլմն է Enjoy Movies- ի կայքում
  • Ռոման Գալչենկոն `« 3 մայրեր »: Լավագույն 13-ը դեկտեմբերյան լավագույն կինոնկարներ // Կանանց օրվա ամսագիր



Եվ արշալույսներն այստեղ հանգիստ են ... (պատմություն) խմբագրել

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նյութը ՝ Վիքիպեդիայից— անվճար հանրագիտարան

Էջի ներկայիս տարբերակը դեռևս չի փորձարկվել փորձառու մասնակիցների կողմից և կարող է էականորեն տարբերվել 2019 թվականի հունիսի 8-ին հաստատված տարբերակից; ստուգման համար անհրաժեշտ է 1 փոփոխություն:

Ընթացիկ վարկած [ցույց տալ կայուն տարբերակը] (համեմատել) Գնացեք նավարկություն Գնացեք որոնման Այս տերմինը այլ իմաստներ ունի, տե՛ս, և լուսաբացին այստեղ հանգիստ է:

А зори здесь тихие…
Суперобложка авторского сборника Б. Л. Васильева о Великой Отечественной войне. М.: «Художественная литература», 1978
Жанр повесть
Автор Борис Васильев
Язык оригинала русский
Дата написания 1969
Дата первой публикации журнал «Юность», 1969, № 8

«Եվ արշալույսներն այստեղ հանգիստ են ...», - գրել է Բորիս Վասիլևի գրած ստեղծագործությունը, որը պատմում է Հայրենական մեծ պատերազմի ընթացքում անձնազոհ հինգ ինքնաթիռների և նրանց հրամանատարի ճակատագրի մասին: Պատմության առաջին հրատարակությունը տեղի է ունեցել «Յունոստ» ամսագրի 1969 թվականի օգոստոսի համարում:

Բովանդակություն խմբագրել

  • 1 Ստեղծման պատմություն
    • 1.1 Բեմի նկարագրություն
  • 2 Անձնավորություններ
  • 3նկարներ
  • 4Թատերական ներկայացումներ
  • 5= Հրապարակումներ
    • 5.1 տե՛ս նույնպես
    • 5.2ծանոթագրություներ
    • 5.3Հղումներ

Ստեղծման պատմություն [խմբագրել | խմբագրել կոդը] խմբագրել

Ըստ հեղինակի, պատմվածքը հիմնադրվել է , պատերազմի իսկապես պատահած դռվագում, երբ յոթ զինվոր,վիռավորվելուց հետո նրանք ծառայել են Կիրովի երկաթուղու հանգույցի կայարաններից մեկում, որը թույլ չտվեց գերմկանական դիվերսիոն խումբը պաըթեցնի երկաթուղու այս հատվածում։ Միայն կենդանի մնաց սերժանտը, սովետական մի խումբ զինվորների հրամանատարը, որը պատերազմից հոտո արժանացավ«Ռազմական արժանիքի համար» մեդալի։«Եվ ես մտածեցի. Ահա այն: Իրավիճակը, երբ մարդն ինքն առանց որևէ կարգուկանոնի որոշում է. Նրանք այստեղ անելիք չունեն: Ես սկսեցի աշխատել այս հողամասի հետ, արդեն գրել եմ յոթ էջ։ Եվ հանկարծ հասկացա,որ դրանից ոչինչ չի ստացվի։ Դա պարզապես հատւկ դեպք կլինի պատերազմում։ Այս հողամասում սկզբունքորեն նոր բան չի եղել։Աշխատանքը սկսվեց։ Եվ հետո հնկարծ մտքովս անցավ— թող իմ հերոս հպատակւթյան մեջ տղամարդիկ չլինեն այլ երիտասարդ աղջիկներ։Եվ վերջ— պատմությունն անմիջապես շարադրվեց։ Կանայք ի վերջո պատերազմում իսկական զինվոր են։Դրանցից 300 հազար մարդ կար։Եվ հետո ոչ ոք դռանց մասին չի գրել>>

Հողամասի նկարագրությունը [խմբագրել | խմբագրել կոդը] խմբագրել

Федот Васков — комендант 171-го разъезда в карельской глуши. Расчёты зенитных установок разъезда, попадая в тихую обстановку, начинают маяться от безделья и пьянствовать. В ответ на просьбы Васкова «прислать непьющих» командование посылает туда два отделения девушек-зенитчиц. Одна из них замечает в лесу двух немецких диверсантов. Васков понимает, что они планируют просочиться лесами к стратегическим объектам и решает их перехватить. Он собирает группу из пяти зенитчиц и, чтобы опередить диверсантов, ведёт отряд одному ему известной дорогой через топи к скалам Синюхиной гряды. Однако оказывается, что вражеский отряд насчитывает 16 человек. Васков понимает, что в лоб эту силу не остановить, и, послав за помощью одну из девушек — тайно влюблённую в него Лизу Бричкину (которая не доходит до разъезда, утонув в болоте) принимает решение преследовать врага. Применяя различные хитрости, он вступает в ряд неравных боестолкновений, в которых погибают четыре остававшиеся с ним девушки — задорная красавица Женя Комелькова, интеллигентная Соня Гурвич, воспитанница детдома Галя Четвертак и серьёзная Рита Осянина. Ему всё же удаётся захватить оставшихся в живых диверсантов в плен, он ведёт их к советским позициям и на пути встречает своих.

Персонажи[править | править код] խմբագրել

Васков

Федот Евграфович Васков — комендант небольшого военного подразделения — разъезда №171. Васкову 32 года. Звание Васкова — старшина. Он храбрый, ответственный и надёжный боец. Васков — добрый и простой человек. При этом он требовательный и строгий начальник. Васков старается, чтобы все было по уставу.

Маргарита Осянина

Маргарита Осянина — младший сержант, командир отделения. У нее в подчинении находится несколько девушек-зенитчиц. Маргарите 20 лет. Она серьёзная, спокойная и рассудительная девушка. Маргарита — молодая вдова. Муж Маргариты погиб на войне. У неё есть маленький сын и больная мама. Когда Маргарита погибает, Васков берёт сына Риты к себе и воспитывает его.

Евгения Комелькова

Евгения Комелькова — рядовой боец. Евгении 19 лет. Она дочь офицера. Вся семья Евгении погибает на войне, но сама Евгения спасается. Евгения — красивая, высокая рыжеволосая девушка; смелая, озорная и весёлая. При этом Евгения — надёжный и храбрый боец. Евгения героически погибает при перестрелке с немцами.

Елизавета Бричкина

Елизавета Бричкина — рядовой боец, девушка из простой семьи. Её отец — лесник. Елизавета с 14 лет ухаживает за больной мамой, которая умирает спустя 5 лет. Елизавета сама ведёт хозяйство и помогает отцу. Елизавета собирается учиться в техникуме, но начинается война. Вместо техникума Елизавета вынуждена копать окопы. Елизавета — трудолюбивая, терпеливая девушка. Елизавета тонет в болоте, выполняя боевое задание.

Софья Гурвич

Софья Гурвич — рядовой боец. Софья — студентка Московского Университета, учится на «отлично». Она много читает, любит стихи и театр. По национальности Софья — еврейка. Её отец служит участковым врачом в Минске. У Софьи большая и дружная семья. Софья — тихая и незаметная, но исполнительная девушка. На фронте Софья служит переводчиком, а затем — зенитчицей. Погибает от ножа разведывательной группы немецких диверсантов

Галина Четвертак

Галина Четвертак — самая младшая из пяти главных героинь. Галина — сирота, «подкидыш». Она выросла в детдоме. До войны она учится в библиотечном техникуме. На войну Галина идёт ради романтики, но война оказывается для неё непосильным испытанием. Галя всё время врёт и сочиняет небылицы. Ей нравится жить в придуманном мире. Галя отличается маленьким ростом. Была застрелена в бою, когда запаниковала и пыталась убежать от немцев.

Этот раздел статьи ещё не написан.

Согласно замыслу одного или нескольких участников Википедии, на этом месте должен располагаться специальный раздел.

Вы можете помочь проекту, написав этот раздел.

Экранизации[править | править код] խմբագրել

  • «А зори здесь тихие» — фильм режиссёра Станислава Ростоцкого (СССР, 1972).
  • «А зори здесь тихие» — сериал режиссёра Мао Вэйнин (Китай — Россия, 2005).
  • «Peranmai»[en] (там. «Доблесть») — фильм режиссёра S. P. Jhananathan (Индия, 2009).
  • «А зори здесь тихие» — фильм режиссёра Рената Давлетьярова (Россия, 2015).

Театральные постановки[править | править код] խմբագրել

  • «А зори здесь тихие...» — спектакль Московского Театра на Таганке, режиссёр — Юрий Любимов (СССР, 1971).
  • «А зори здесь тихие…» — опера Кирилла Молчанова (СССР, 1973).
  • «А зори здесь тихие...» — спектакль Российского Академического молодежного театра (РАМТ), режиссер Александр Устюгов (Россия, 2005).[источник не указан 275 дней]
  • «А зори здесь тихие…» — спектакль Оренбургского драматического театра им. М. Горького, постановка Рифката Исрафилова (Россия, 2006).
  • «А зори здесь тихие» — спектакль Волжского драматического театра, режиссёр — Александр Гришин (Россия, 2007).
  • «Зори здесь тихие» — спектакль Санкт-Петербургского театра «Мастерская» под руководством Григория Козлова, режиссёр — Полина Неведомская, художник Анна Маркус (Россия, 2011).
  • «А зори здесь тихие…» — спектакль Борисоглебского драматического театра им. Н. Г. Чернышевского (Россия, 2012).
  • «А зори здесь тихие...» — спектакль Пермского Независимого Театра, режиссер — Анна Крашенинникова (Россия, 2012)
  • «А зори здесь тихие…» — спектакль Санкт-Петербургской школы-студии «Народные артисты», режиссёры — Василий Реутов и Светлана Ваганова. В ролях: Виталий Годы, Елена Ащеркина, Юлианна Турчина, Ольга Толкунова, Юлия Ягодкина, Мария Педько, Александра Ламерт, Анна Яшина, Екатерина Яблокова, Юлия Кузнецова, Николай Некипелов, Лидия Спижарская, Мария Слобожанина (Россия, 2012).
  • «А зори здесь тихие…» — спектакль театральной студии «Страна чудес».
  • «А зори здесь тихие…» — музыкальная драма, Северский Музыкальный Театр, композитор — А. Кротов (Новосибирск), либретто — Н. Кротова (Новосибирск), режиссёр — К. Торская (Иркутск), балетмейстер — Д. Устюжанин (Санкт-Петербург), художник — Д. Тарасова (Санкт-Петербург) (Россия, 2015).
  • «А зори здесь тихие…»  — спектакль Архангельского театра драмы имени М.В. Ломоносова, режиссёр — Рената Сотириади. Премьера — 9 мая 2015 года.
  • «А зори здесь тихие…» — спектакль театра «Азарт» (Заринск).
  • «А зори здесь тихие…» — опера на китайском языке, композитор Тан Цзяньпин, премьера состоялась в Национальном центре исполнительских искусств в Пекине 5 ноября 2015 года.
  • «А зори здесь тихие...» — композиция Алапаевского Образцового Детского Музыкального Театра «БАРАБАШКА», режиссёр — К. И. Мишарина.
  • «А зори здесь тихие...» — спектакль московского театра «Театральный особнякъ», режиссёр Алексей Васюков (Россия, 2016).

= Издания[править | править код] խմբագրել

Борис Васильев. А зори здесь тихие ... Повести. Москва. 1971. Советский писатель. Тираж 30000.

  • Борис Васильев. «А зори здесь тихие…». — Карелия, 1975. — 112 с. — 90 000 экз.
  • Борис Васильев. «А зори здесь тихие…». — М.: ДОСААФ, 1977.
  • Борис Васильев. «А зори здесь тихие…». — М.: Правда, 1979. — 496 с. — 200 000 экз.
  • Борис Васильев. «А зори здесь тихие…». — М.: Советский писатель, 1977. — 144 с. — 200 000 экз.
  • Борис Васильев. «А зори здесь тихие…». — Дагучпедгиз, 1985. — 104 с. — 100 000 экз.
  • Георгий Березко, Борис Васильев. «Ночь полководца», «А зори здесь тихие…». — М.: Правда, 1991. — 500 000 экз. — ISBN 5-253-00231-6.
  • Борис Васильев. А зори здесь тихие…. — Малое предприятие ВиМо, 1993. — ISBN 5-87014-019-6.
  • Борис Васильев. «А зори здесь тихие…». — 2010. — ISBN 978-5-17-063439-2.
  • Борис Васильев. «А зори здесь тихие…». — М.: Эксмо, 2011. — 768 с. — 3000 экз. — ISBN 978-5-699-48101-9.
  • Борис Васильев. «А зори здесь тихие…». — М.: Астрель, 2011. — 576 с. — 2500 экз. — ISBN 978-5-17-067279-0.
  • Борис Васильев. «А зори здесь тихие…». — М.: АСТ, 2011. — 576 с. — 2500 экз. — ISBN 978-5-271-28118-1.

См. также[править | править код] խմբագրել

  • В списках не значился

Примечания[править | править код] խմբագրել

  1. ↑ Борис Васильев. А зори здесь тихие... Повесть // Юность : Литературно-художественный и общественно-политический ежемесячник Союза писателей СССР. — 1969. — № 8. — С. 2—44.
  2. ↑ Борис Васильев: «Хочу пожелать, чтобы всем нам было хоть чуточку легче жить…»  (Проверено 27 марта 2013)
  3. ↑ На новый фильм «А зори здесь тихие» потратят 220 миллионов
  4. ↑ Московский театр на Таганке, репертуар
  5. ↑ А зори здесь тихие… (спектакль). Дата обращения 25 октября 2015.
  6. ↑ Волжский драматический театр, репертуар (недоступная ссылка). Дата обращения 22 марта 2013. Архивировано 4 марта 2016 года.
  7. ↑ Марина Чайка. В Пекине поставили оперу «А зори здесь тихие». Первый канал (05 ноября 2015). Дата обращения 5 ноября 2015.

Ссылки[править | править код] խմբագրել

  • Полный текст произведения на militera.lib.ru
  • Спектакль школы-студии «Народные артисты»
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Մասնակից:Goharbadoyan/Ավազարկղ&oldid=6634035» էջից