Մասնակից:Adrien8/Saul
Սաուլ (//; Կաղապար:Hebrew NameשָׁאוּלԿաղապար:Hebrew Name, թե ինչ է նշանակում "խնդրել է աղոթել"; լատին․՝ Saul; արաբ․՝ طالوتԷ , Ṭālūt կամ شاؤلشاؤلԷ , Ša'ūl), ըստ հրեական Աստվածաշնչի, առաջին թագավոր թագավորության Իսրայելի ու հրեաները. Նրա կառավարումը, ավանդաբար տեղադրվում է վերջին 11-րդ դարի bc,[1] ազդարարեց անցումը родоплеменного հասարակության պետականությանհամար:[2]
Սավուղ (մ.թ.ա. մոտ 1078-1010թթ.) Իսրայելի և Հրեաստանի (Հուդա) միասնական թագավորության առաջին թագավորը (մ.թ.ա. մոտ 1050-1010թթ.)։ Թագավոր է օծվել Սամուել մարգարեի կողմից։Ունեցել է գեղեցիկ արտաքին և բարձր հասակ։ Սավուղի հայրը Կիսն էր՝ Բենիամինի ցեղից։ Սավուղ թագավորը ստեղծեց հրեական մշտական բանակ, պատերազմներ մղեց Մովաբի, Ամովնի, Եդովմի, Սուբայի,Բեթորի թագավորների դեմ։ Մոտ մ.թ.ա. 1050թ.-ին Սավուղը պարտության մատնեց ամոնացիների արքա Նաասին, ինչպես նաև ջախջախեց ամաղեկացիներին։ Սավուղի որդիներն էին Հովնաթանը, Ամինադաբը, Հեսսուրը, Մեղքիսավեն, Հեբուսթեն,իսկ դուստրերը Մերոբը և Մեղքողը։ Սավուղ թագավորի մղած վերջին ճակատամարտը տեղի է ունենում Գեղբուա լեռան վրա՝ մ.թ.ա. մոտ 1010թ.-ին,որտեղ հրեական բանակը ծանր պարտություն է կրում փղշտացիներից։ Այդ ճակատամարտում զոհվում են Սավուղի որդիներ Հովնաթանը,Ամինադաբը և Մեղքիսավեն,իսկ արքան ինքնասպան է լինում
Հղումներ խմբագրել
- ↑ Քաղվածելու սխալ՝ Սխալ
<ref>
պիտակ՝ «finkelstein
» անվանումով ref-երը տեքստ չեն պարունակում: - ↑ Van der Toorn, Karel (1993). «Saul and the rise of Israelite state religion». Vetus Testamentum. XLIII (4). JSTOR 1518499.
[[Կատեգորիա:Աստվածաշնչյան մարգարեներ]]